Βρε αυτος μια χαρα ξερει τι θελει απο τη ζωη του και απο οτι βλεπω το εχει κιολας.Εχει μια 25αρα για σεξ και εχει και τις αλλες να καυλαντιζει αμα βαριεται και δεν περναει η ωρα που λεμε.Αν εσενα σου αρεσει αυτο που μας περιγραφεις σαν προοπτικη σχεσης,ή τελωσπαντων καθημερινοτητας με αυτον,εμεις δεν εχουμε τιποτα αλλο εδω να πουμε,παρα μονο οτι αφου βλεπεις και τα δειγματα αν θελεις,εσυ ομως συνεχιζεις να εισαι μαζι του για τους δικους σου προφανως λογους.Οπως εγραψες "ειμαι μονη και φοβαμαι" και ακριβως πανω σε αυτη τη δικη σου ανασφαλεια παταει και σε εκμεταλλευεται προφανως οσο του το επιτρεπεις.Εσυ κανε οτι θελεις.Εγω αν ημουν εσυ εκεινη τη στιγμη που ανακαλυπτα τις καυλαντες κλπ θα του ελεγα για ελα εδω και ξεκαθαρισε τι επιτελους θελεις,ή εμενα ή αυτες.Θα του εδινα ενα περιθωριο να δω αν θα το εκοβε,αν μου εδινε σαν ανθρωπος και αλλα θετικα δειγματα αν θες,αλλα απο κει και περα θα ειχα ηδη ξενερωσει ναι και θα σκεφτομουν να χωρισω.Δεν μπορω τα μισα καταλαβες.Και τα εδω εδω και λιγο εκει εκει.Οχι φιλε μου.Η΄ εχεις υα κοτσια να το παραδεχτεις και αλλαζεις ή αντε γεια.Αρκετα.
27.7.2020 | 17:19
Η χαμένη
Πριν 5 μήνες βρέθηκα για δουλειά στο εξωτερικό,μόνη χωρίς κανέναν γνωστό γύρω μου. Πριν 4 μήνες ξεκίνησα την 1η μου σχέση,δουλεύουμε στην ίδια εταιρία,πολύ μεγαλύτερός μου. Έρωτας σχεδόν με την 1η ματιάΑπό την αρχή κατάλαβα ότι είχε πλούσιο ερωτικό παρελθόν και συχνά επικοινωνούσε με πρώην απο Ελλάδα,ιδιαίτερα όταν χαζομαλώναμε.Περάσαμε την καραντίνα σχεδόν όλη μέρα μαζί και με την λήξη της φάνηκε να είμαστε πολύ καλύτερα και οι 2 ψυχολογικά (εντάξει είχαμε φρικάρει λίγο).Χωρίς ντροπή μετά από ψάξιμο στο κινητό του βλέπω ότι μέχρι και πριν 2 μήνες μίλαγε με κάποιες μεγαλύτερες γυναίκες και τους έλεγε να κανονίσουν να βρεθούν (φυσικά ποτέ δεν το έκανε,ήμασταν όλη μέρα μαζί).Σε αυτήν την φάση εδώ και 2 μήνες δεν μιλάει με άλλες αλλά όταν κάποιες του στέλνουν μηνύματα,δεν το ξεκόβει απλά μπορεί να μην απαντήσει καθόλου.Όπως είναι φυσικό ενώ νιώθω πολλά γι'αυτόν δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ,συνέχεια σκέφτομαι ότι θα μου κάνει λαδιά και ότι είναι κρίμα να χαραμίζω τον εαυτό μου στα 25 με έναν 46άρη που δεν ξέρει τι θέλει από την ζωή του γενικά. Είμαι μόνη όμως εδώ και φοβάμαι,δεν ξέρω πως να διαχειριστώ όλο αυτό,μου φέρεται καλά ως προς αυτό τουλάχιστον είναι οκ αλλά όσο προχωράμε μαζί τόσο πιο πολύ νιώθω ανασφάλεια...Αυτήν ήταν η μικρή σαπουνόπερα που ζω...
4
