Τι σου έχει κάνει η αδερφή σου και νιώθεις τέτοια απέχθεια δε μας λες...Θα σε στεναχωρήσω, αλλά από αυτά που γράφεις βλέπω ένα μικρό κακομαθημένο κορίτσι που θυμώνει και ζηλεύει την μικρή του αδερφή (γιατί μάλλον είσαι η μεγαλύτερη) άνευ σοβαρού λόγου. Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι μικρή σε ηλικία και για αυτό θα σε δικαιολογήσω εν μέρη για αυτά τα λόγια σου. Μήπως νιώθεις ότι οι γονείς σας και κυρίως η μαμά σας επικεντρώνει περισσότερο την προσοχή της στην αδελφή σου και αυτό σε ενοχλεί? Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, δεν φταίει η αδερφή σου για να της συμπεριφέρεσαι με αυτό τον τρόπο. Μπορεί η μαμά σου να βλέπει ότι εσύ είσαι πιο κοινωνική και άνετη στο να κάνεις φίλους σε σύγκριση με την αδερφή σου και να προσπαθεί να την βοηθήσει να αποκτήσει έστω λίγο από την δική σου κοινωνικότητα με το να βγαίνετε παρέα. Το ότι μπορεί να μην ταιριάζετε ως προσωπικότητες και να μην θες να βγαίνετε παρέα είναι σεβαστό, αλλά προτού αρχίσεις να της μιλάς άσχημα και να δείχνεις την δυσαρέσκεια σου, μπες στην θέση της και προσπάθησε να δεις και την δική της μεριά. Πώς θα αισθανόσουν εσύ η ίδια εάν εκείνη είχε τις δικές της παρέες, έβγαινε και ήθελες να πας μαζί της και σου έδειχνε με πολύ άσχημο τρόπο ότι δεν σε θέλει κοντά της και σου μιλούσε άσχημα?Είμαι σίγουρη πως δεν θα σου άρεσε και θα στεναχωριόσουν...Κάτσε σκέψου τι είναι αυτό που πραγματικά σε ενοχλεί και έχεις αυτά τα "ξεσπάσματα" προς το πρόσωπο της. Όταν τα εντοπίσεις μίλα ήρεμα με την μαμά σου ή/και την αδερφή σου και εξήγησε τι σε ενοχλεί ώστε να το συζητήσετε και να βρείτε μία μέση λύση... Καταλαβαίνω και το βρίσκω λογικό να μην θες να παίρνεις σε κάθε σου έξοδο την αδερφή σου, αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις είναι λάθος. Ελπίζω μεγαλώνοντας να αλλάξεις αντιμετώπιση και να δεις διαφορετικά τα πράγματα, ώστε να μπορείς να τα διαχειριστείς με μεγαλύτερη ωριμότητα και κατανόηση.
4.8.2020 | 01:24
"Υποχρεωτική" αδερφή
Εδώ και πόσα χρόνια παρατηρώ ότι με την αδερφή μου δεν έχω δεθεί...Γενικά μου την σπάει και δεν εννοώ με την έννοια που λένε όλοι και είναι φυσιολογικό εννοώ ότι είναι τόσο αποκρουστική (τουλάχιστον σε εμένα) ...Καταλαβαίνω καμιά φορά ότι της μιλάω άσχημα...Και δεν με νοιάζει αν πληγώνεται...Όμως σήμερα το αισθάνθηκα καθώς δεν έχει παρέες και με αναγκάζουν να την παίρνω μαζί μου...Και βλέπει κάθε φορά πόσο δεν θέλω να έρχεται και σήμερα πήγε να κλάψει...Την λυπήθηκα ως άνθρωπο αλλά όχι σαν αδερφή μου...Θεωρώ ότι το ίδιο αίμα δεν σε κάνει πάντα να δεις με αγάπη τον άλλον.Είναι σκληρά αυτά που λέω...Και νιώθω ότι δεν θα με καταλάβετε...Αλλά δυστυχώς έτσι την βλέπω...Αποκρουστική και ανώριμη...Που τρέχει πίσω από την μαμά...
2