ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καιρό τώρα έχω δει μια διαφορετική συμπεριφορά απέναντι μου από το αγόρι της κολλητής μου (αρραβωνιαστικός μάλιστα)! Σαν χαρακτήρες έχουμε χημεία, περνάμε καλά, γελάμε μέχρι αηδίας, συζητάμε σοβαρά, όλα μέχρι ένα σημείο όμως...τώρα τα τελευταία έχω την εντύπωση ότι δίνει περισσότερη προσοχή σε εμένα παρά στην κολλητή μου...προσπαθεί να με κάνει να γελάω, συνεχώς πλησιάζει κοντά μου για να μου μιλήσει, αραιά και που θα μου στείλει μνμ για κάτι που μπορεί να με ενδιαφέρει! Ίσως είναι ιδέα μου, δεν θέλω να αποδεχτώ ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο και προσπαθώ μέσα μου να τον δικαιολογώ...Αλλά οι υποψίες μου φουντώνουν και αρχίζω να φοβάμαι όταν με την άκρη του ματιού μου τον βλέπω να με χαζεύει και να με κοιτάζει χαμένος! Προβληματίζομαι, όχι με εκείνον! Αλλά με ΕΜΕΝΑ!!! Όσο ο καιρός περνάει αρχίζει να μου γίνεται πιο συμπαθής, δεν θα τολμούσα ποτέ να πω ότι μου αρέσει! Όμως αυτό που μου αρέσει είναι ίσως η προσοχή που μου δίνει, κάτι που το έχω ανάγκη τον τελευταίο καιρό και δεν υπάρχει κάποιος άλλος για να το κάνει! Δε ξέρω τι να κάνω! Βοηθήστε με να σκεφτώ πιο καθαρά! Αισθάνομαι πολύ άσχημα με αυτη τη κατάσταση!