ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι φίλες μου,μου κάνουν έντονη κριτική,γιατί όταν πάω στο σπίτι του αγοριού μου(μένει μόνος)μερικές φορές κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι ή του σιδερωνω π.,χ.τα πουκάμισα που δυσκολεύεται ο ίδιος ή του μαγειρεύω.Μου λένε ότι τον "καλομαθαινω" και ότι αυτό θα μου γυρίσει μπούμερανγκ.Είναι κάτι που με ευχαριστεί και το κάνω πάντα με δική μου πρωτοβουλία,εκείνος δεν μου το ζητάει ποτέ,άλλωστε είναι πολύ νοικοκύρης ο ίδιος και μπορεί να ανταπεξέλθει σε πολλά.Πηγαίνω εκεί σχεδόν καθημερινά,το νιώθω σαν δικό μου σπίτι,οπότε φυσικό δεν είναι να τον βοηθήσω σε κάτι;Υπάρχει κάτι κακό και παράλογο σ'αυτό;