Και μπράβο σας για την απόφαση που πήρατε και καταφέρατε να ξεφύγετε από αυτόν. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο. Συγχαρητήρια στη μητέρα σου και σε εσένα γι αυτό που κάνατε! Πολλές φορές θα σκεφτείς αν έκανες λάθος, ίσως σας προσεγγίσει με "άλλο πρόσωπο" στο μέλλον. Μείνετε σταθεροι σε αυτή την κίνησή σας. Θα ηρεμήσετε, και στο μέλλον θα αποδειχτεί περίτρανα ότι κάνατε την καλύτερη κίνηση για τη ζωή σας. Εύχομαι ολόψυχα να μην σας ξαναενοχλήσει και να περάσει όλο αυτό σύντομα. Επίσης, να ξέρεις ότι δεν είσαι ο μόνος/η που περνάς αυτό. Μην νιώσεις ποτέ ντροπή ή άσχημα για τις πράξεις κάποιου άλλου. Σου εύχομαι δύναμη και σε εσένα και στη μητέρα σου και γρήγορα να σταθείτε στα πόδια σας και να το αφήσετε πίσω σας όλο αυτό σύντομα.
30.8.2020 | 22:33
Ο "πατερας" μου
Στα 17 χρόνια που ζω περνάω της χειρότερες καταστάσεις με τον πατέρα μου. Να χτυπάει την μάνα μου να την προσβάλλει μπροστά σε ολους κλπ κλπ. Πριν καποιες μερες εγινε το αποκορυφωμα. Επειδή η μάνα μου του ανακοίνωσε ότι χωρίζουν πριν κάνα μήνα, πριν μια εβδομάδα στα γενέθλια της μάνας μου, ήπιε πάρα πολύ και απειλούσε πως θα την σκοτώσει. Ευτυχώς που ήταν εκεί φίλοι και συγγενείς και μας βοήθησαν. Έσπασε τραπεζια, έσπασε όλο το σπίτι, έβριζε την μάνα μου, και όταν πήγε να την χτυπήσει τον έπιασε ένας φίλος μας και τον απομάκρυνε. Επειδή εγώ μάλωσα άσχημα μαζί του λέγοντας του πως δεν είναι άξιος να κρατήσει μια οικογένεια την βραδιά των γενεθλίων απειλούσε και εμένα και την μάνα μου ότι θα μας διαλύσει. Την ίδια μέρα και ενώ τον καθησύχασαμε και κοιμήθηκε πηραμε όλα μας τα πράγματα και φύγαμε. Πήγαμε, τον καταγγείλαμε και τους δωθηκαν ασφαλιστικά μέτρα. Η ψυχολογία μου είναι σκατα. Όλα αυτά τα έγραψα εδώ γιατί δεν είχα που αλλού να απολογηθώ. Συγγνώμη αν τάραξα κάποιους αλλά πραγματικά είχα την ανάγκη να τα πω κάπου (έστω και ανώνυμα) για να μου βγουν όλα από μέσα μου και να ηρεμήσω.
4