ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν χρειαζόταν δεν θα δούλευα ποτέ. Είμαι σε κατάσταση άνεργης / άεργης εδώ κι κάτι μήνες. Με συντηρούν οι δικοί μου. Είμαι και οικονόμα. Παιδιά, δεν έχω καμία τύψη. Ειλικρινά. Με αυτά που βλέπω στις δουλειές, τόση εκμετάλλευση, αναρωτιέμαι γιατί ακριβώς κάνει καλό να δουλεύεις; Για να μην την παλεύεις από το άγχος; Όσο για όνειρα ας γελάσω! Γίνεται σε αυτή την εποχή να κάνεις όνειρα; Όσο για στόχους; Δεν έχω κανέναν. Κι έχω κουραστεί. Ψυχολογικά. Φαντάσου να αρχίσω να δουλεύω (που δυστυχώς δεν το γλυτώνω). Και μην αρχίσετε για ζωάρες, ανεξαρτητοποιήσεις κτλ κτλ. Όσους / ες ξέρω δεν μπορούν να πάρουν να πάρουν τα πόδια τους από την κούραση, δεν έχουν ζωή πέρα της δουλειάς τους. Ειλικρινά, για ποια ζωή μιλάτε;