ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε μαζί 9 μήνες και γνωριστήκαμε μέσω της σχολής μας. Εκείνος καθώς δεν άνοιξε η σχολή, μένει και τωρα στην καραντίνα αλλά και όλον αυτόν τον καιρό που το πανεπιστήμιο είναι κλειστό, τόπο καταγωγής του. Όσες φορές έχει έρθει είναι καθαρά για λόγο και υποχρέωση της σχολής,και βρισκόμασταν αυτές τις λίγες μέρες που έμενε , αλλά παρόλα αυτά η σχέση μας που κατέληξε να είναι «από απόσταση» κυλούσε ωραία και ευχάριστα, με εξαίρεση κάποια καυγαδακια, διαφωνίες κτλ. Πλεον έχουμε να βρεθούμε δυόμιση μήνες και μέσα σε όλη αυτη την αβεβαιότητα για το τι θα γίνει με τον κοβιντ και για το ποτέ θα ξαναβρεθούμε (καθώς μου ξεκαθάρισε πως δεν θα έρθει για άλλον λόγο πέρα από το να δώσει κάποιο μάθημα ή για το εξάμηνο σε περίπτωση που δεν γίνει και αυτό εξ αποστάσεως) μου ζήτησε να χωρίσουμε με τη δικαιολογία πως έχει μειωθεί η έλξη και το πάθος που ένιωθε λόγω της απόστασης.Μου ζήτησε ωστόσο να μιλάμε κάθε μερα κανονικά όπως κάναμε και μόλις ξανάρθει να ξανάείμαστε μαζί. Αυτό που μου ζητάει είναι να υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι συνθηκεσ της σχέσης, χωρίς να υπάρχει σχέση. Την μια μου λέει πως θα το κάνουμε αυτό για να είμαστε μαζί όταν θα έχει μέλλον η σχέση μας και την άλλη μου λέει πως δεν ξέρει τι θα νιώθει τότε.Και εγώ βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Αξίζει να κάνω ΚΑΙ ΑΛΛΗ υπομονή, πέρα από όση έχω κάνει αυτόν τον καιρό που είμαστε μακριά λόγω την πανδημίας,και να μην προσπαθήσω να το ξεπεράσω περιμένοντας ένα μέλλον μαζί του που ίσως υπάρξει ίσως και όχι συνεχίζοντας την επικοινωνία μας; Ή να το αφήσω εντελώς πίσω μου; Να του πω να μην μιλάμε πια και να προσπαθήσω να το ξεπεράσω; Εγώ τον θέλω ακόμα, τον θέλω πολύ, είμαι πολύ ερωτευμένη και δεν έχει μειωθεί τίποτα από την πλευρά μου. Με θλίβει και με στεναχωρεί να τον βλέπω με απομακρύνεται από μένα και να μου παίρνει σιγά σιγά ότι ειχα μέσα στη σχέση μας, να μην του μιλάω και μου μιλάει όπως πάντα, να του λέω πως τον θέλω και να μην παίρνω ανταποκριση. Απο την άλλη δεν θέλω να τον αφήσω και μαλακώνει τον πόνο μου όταν σκέφτομαι πως μπορεί να συνεχιστούν όλα μόλις όλο αυτό τελειώσει. Αλλά δεν ξέρω και ποτέ θα τελειώσει. Και φοβάμαι πως ίσως μου το ζητάει αυτό κοιτώντας τη δίκη του βόλεψη και χωρίς να εννοει όσα μου υπόσχεται, χωρίς να σκέφτεται πως είναι για μένα όλο αυτό. Δεν έχω ιδέα πως να το διαχειριστώ.