Φυσικά και δεν είσαι αμόρφωτη με τόσες γνώσεις. Είσαι ένα εργατικό παιδί που το αποδεικνύουν οι πραξεις σου. Ομως είναι εξίσου σημαντικό να κανεις κάτι περα από την προϋπηρεσία σου ώστε να αποκτήσεις και ένα πτυχίο. Θέλω να πω πως συμφωνώ με τους γονείς σου για την απόκτηση ενός πτυχίου, γιατί καλώς ή κακώς στις μέρες μας είναι απαραίτητο. Επισης όσο περνούν τα χρόνια δεν θα έχεις πάντα τις ίδιες αντοχές να εργάζεσαι, με την ίδια όρεξη και επιμονή. Μπορεί να έρθει η στιγμή οπου θα αναζητησεις καλυτερες συνθηκες εργασίας, ή κάποιου ειδους εξέλιξη, ή να σου γεννηθεί η ανάγκη να δημιουργησεις κάτι δικο σου για τα οποία θα είναι απαραίτητο ένα πτυχιο.
18.1.2021 | 16:34
Οι Κολλημένοι
Είμαι 23 χρονών και το πρόβλημά μου σύμφωνα με τους γονείς μου είναι ότι είμαι ακόμα "αμόρφωτη". Η αλήθεια είναι ότι στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο αντί για φροντιστήρια, ζητούσα από τους γονείς μου να τα δίνουν καλύτερα σε κέντρα ξένων γλωσσών γιατί μου άρεζε πολύ να μαθαίνω μια ξένη γλώσσα και να προσπαθώ να επικοινωνώ σε αυτή. Έχω μάθει καλά αγγλικά, γερμανικά ισπανικά, πορτογαλικά και μέτρια με προχωρημένα ρώσικα. 5 χρόνια πριν, όταν όλοι έδιναν Πανελλήνιες και αγχώνονταν, εγώ πέρα βρέχει, με 14.000 μόρια δεν δήλωσα να περάσω κάπου γιατί το έβρισκα χαζό να πάω να γραφτώ σε τυχαία σχολή όπου ήξερα ότι δεν θα πατούσα καν για μαθήματα. Χωρίς να με απασχολούν μηχανογραφικά και αγωνίες για τις βάσεις, γρήγορα έφυγα εποχιακή σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου και με κράτησαν μέχρι και την επόμενη σεζόν. Μετά, γυρνώντας πίσω στην πόλη μου ήθελα να βρω κάτι σε ξενοδοχειακά πάλι και βρήκα μόνο στην εστίαση, οπότε ήμουν σερβιτόρα στα πρωινά και σε μπανκέ. Μου άρεζε η ζωή που είχα γιατί τα λεφτά ήταν καλά, τα έξτρα καλύτερα και χρησιμοποιούσα κάθε μέρα τις γλώσσες και τις επικοινωνιακές μου δεξιότητες. Και όσο νά 'ναι, άμα στροφάρεις, οι μετρ το βλέπουν και σου δίνουν δουλειά όσο έχουν. Ένιωσα ότι δουλεύοντας έμαθα πιο πολλά για τον ξενοδοχειακό κλάδο από ότι θα μάθαινα άμα σπούδαζα κάτι πιο αόριστο σαν μπίζνες ή τουριστικά. Παράλληλα είχα τα φλερτ μου, τις παρέες μου και πάντα μένανε στην άκρη λεφτά για να δίνω και κάτι στους γονείς μου αφού δεν με έπαιρνε να νοικιάζω μόνη μου.Οι γονείς μου είναι τραγικά κολλημένοι όμως!! Με πιέζουν να ξαναδώσω Πανελλήνιες και να περάσω οπωσδήποτε σε σχολή ΑΕΙ. Με συγκρίνουν με τις δύο μικρότερες ξαδέρφες μου, που η μία σπουδάζει Νομική και η δεύτερη Αγγλική Φιλολογία. Όμως εμένα δεν μου αρέσει κάτι τόσο για να περάσω 8 εξάμηνα μ' αυτό. Ρε παιδιά, ξέρετε τι είναι 8 εξάμηνα?! Μόνο άμα το έχεις ψώρα τότε εντάξει, αφιερώνεις και 8 χρόνια εκεί, αλλά εγώ δεν βρίσκω κάτι να με τραβάει τόσο πολύ για να καίγομαι στις εξεταστικές κιόλας. Με την καραντίνα παρακολούθησα αρκετά online σεμινάρια στο edX σχετικά με ξενοδοχειακά, μάρκετινγκ, διαχείριση και κάτι για logistics και νιώθω να μου προσφέρουν πιο ουσιώδη κατάρτιση. Οι γονείς μου επιμένουν ότι χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου δεν θα βρω προκοπή πουθενά, ότι στα 50 μου δε θα με προσλαμβάνει κανένας και ότι θα θεωρούμαι αμόρφωτη πάντα. Ε ωραία, κι ας πούμε άμα τελείωνα Νομική χωρίς ν' ανοίξω δικό μου δικηγορικό γραφείο, τι θα είμαι στα 50 μου με κορνιζαρισμένο το πτυχίο?? Δεν καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτονται. Μου είπαν σήμερα ότι φέτος το Σεπτέμβρη θέλουν να με στείλουν φροντιστήριο για να ξαναπιάσω την ύλη της Θεωρητικής και να δώσω του χρόνου για σχολή ΑΕΙ κιόλας. Ωχ αμάν!! Μέχρι και στη λαχαναγορά θα πάω αν είναι ν' αποφύγω τα θρανία. Έχει ο Θεός, ν' ανοίξουν φέτος τα ξενοδοχεία, να έχουμε μπόλικο τουρισμό και κακό, και Σεπτέμβρη δε θα πατήσω στην πόλη μου! Θα κάτσω στο ξενοδοχείο κι άμα χρειαστεί κάνω και το συντηρητή για το χειμώνα! :xD xD
4