ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από δύο χρόνια γνώρισα ένα παιδί, από την πρώτη στιγμή που τον είδα κεραυνοβοληθηκα. Το ίδιο μάλλον κι αυτός, αφού ανταλλάξαμε αμέσως στοιχεία, βγήκαμε την επόμενη και έκανε κίνηση να με φιλήσει. Όλα καλά, βγαίναμε για ένα μήνα και έδειχνε έντονο ενδιαφέρον, μέχρι που μια μέρα μου είπε ότι δεν νιώθει καλά να το συνεχίσουμε γιατί ήταν σε "διάλειμμα" με την πρώην του (10 χρόνια σχέση) και αν γυρνούσε δεν θα ήθελε να με πληγώσει. Παράλληλα τόνισε ότι του αρέσω και δεν με απορρίπτει, απλά ήθελε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα πρώτα. Αυτή εν τω μεταξύ τον κοροϊδεύε απλά για να τον έχει δεμένο εκεί. Από τότε έχουμε συχνή επικοινωνία, ακόμα και όταν έφυγε εξωτερικό με έπαιρνε τηλέφωνα και τα λέγαμε. Το καλοκαίρι γύρισε ξανά στην πόλη μου για δουλειά και οποτε συναντηθούμε νιώθω ότι κάτι δείχνει εκ μέρους του. Το θέμα είναι ότι έβλεπα ότι δεν γινόταν κάτι αφού έλειπε και έκανα σχέση με κάποιον άλλο που με διεκδικούσε καιρό, όμως τελικά δεν περνάω καλά μαζί του. Πότε δεν έπαψα να σκέφτομαι τον πρώτο. Ξέρω ότι πλέον είναι ελεύθερος, αξίζει να του εξομολογηθώ ότι ακόμα τον θέλω μπας και γίνει κάτι;