ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και καιρό είμαι σε αναστολή, ήμουν και την άνοιξη..Σύνολο 7 μήνες για το 2020 και τώρα πάλι, η εργασία μου ήταν σε εστιατόριο. Λογικά μέχρι το καλοκαίρι έτσι θα είμαι, βασικά μετά δεν ξέρω καν αν θα έχω τη δουλειά μου η οχι. Οικονομικά δεν βγαίνω, προσπαθώ να βρω κάτι άλλο αλλά δεν έχει προκύψει κάτι. Εκτός από φυλλάδια που μοίρασα για μια εβδομάδα πριν κάποιες μέρες. Έχω ήδη ένα μεγάλο χρέος στη δεη..δεν μπορώ να τη πληρώσω. Ή θα πληρώσω τη ΔΕΗ ή δεν θα πάω super market. Τραγικό, όμως αυτή είναι η αλήθεια πλέον. Ζήτησα λοιπόν, προχθές δανεικά από τον φίλο μου, που είναι αρκετά ευκατάστατος και η αντίδραση του με έκανε να ντραπω τόσο πολύ. Μου είπε, είσαι 29 χρονών με δανεικά θα ζεις; Του είπα για τη δεη( γι αυτό ζήτησα βοήθεια) και μου είπε ότι θεωρεί χαμηλού επιπέδου αυτή τη κατάσταση και είναι πρόβλημα μου. Δεν είμαι τρολ, είναι η πραγματικότητα. Ξανα έριξα τα μούτρα μου και του είπα πώς θα του επιστρέψω το ποσό, όταν μπορέσω, και το εννοώ, και μου πε ότι αυτό είναι μάθημα για εμένα καθώς μετά θα σκεφτώ τη ζωή μου πιο σοβαρά και θα βρω μια κανονική δουλειά. Ένιωσα σκουπιδι δεν θα πω ψέματα, με έπιασαν τα κλάματα και έμεινα άφωνη.ειλικρινά ας μου έλεγε δεν μπορώ, παρά να μου κάνει τέτοια κριτική. Μόνη μου είμαι. Που να βρω βοήθεια; Από την 550 σύνταξη της μητέρας μου που ζει στο χωριό και συνήθως εγώ τσονταρα για να είμαι πιο άνετη. Με χει πάρει 100 τηλέφωνα έκτοτε αλλά δεν θέλω να μιλήσω. Πρώτη φορά νιώθω τόσο άσχημα, να με ξεφτιλιζεις έτσι γιατί; επειδή δεν δουλεύω και με αυτή αυτή τη κατάσταση να κρατάει τόσο καιρό έχω ματώσει; Μόνο Εγώ ειμαι; ..Ντροπή