ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ήμουν 12 ετών, πρώτη γυμνασίου ένα κορίτσι που κάναμε σχετικά παρέα μου έλεγε «πόσο αδύνατη είσαι, φάε κάτι, σαν τσίχλα είσαι», ενώ γνώριζα ότι αυτή κάνει μάχη για να χάσει κιλά. Μετά από κάτι μήνες μου είπαν ότι η συγκεκριμένη διαδίδει φήμες ανορεξίας για εμένα και ότι γεμίζω το σουτιέν μου με βαμβάκια και κάτι τέτοια κουλά. Εκνευρίστηκα και την «απείλησα»- ειλικρινά τύπου πλάκα απείλησα όταν της είπα «μην τυχόν καιμάθω τίποτα, αλλιώς ...» συμπλήρωσα μ ένα «χαχαχαχ» - στο τσατ όπου τα πήραν οι δικοί της και τα έδειξαν στους δικούς μου ... μέχρι και στη διευθύντρια έφτασαν για να με διώξουν από το σχολείο, ήθελαν να μου κάνουν μήνυση τάχα. Και χωρίς ποτέ να με ρωτήσουν γιατί τα είχα πει εγώ όλα αυτά, πόσο bullying και body shaming υπέστην. Δεν είναι προνόμιο μόνο των εύσωμων. Αλλά αυτή γενικά είχε θέματα με πολλούς και έφυγε από το σχολείο μας. Εγώ την πλήρωσα όμως και ενώ ήμουν θύμα, στα μάτια των καθηγητών ήμουν θύτης για 2 χρόνια, ώσπου έφυγε. Δεν ήμουν σωστή, αλλά ήμουν ένα 12χρονο αγανακτισμένο κορίτσι.