ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητέρα μου είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος αν και κάποιες φορές με εκνευρίζει πολύ .. Δίνω πανελλήνιες φέτος και είναι μια κρίσιμη χρόνια για εμένα γιατί θέλω να περάσω να φύγω λιγάκι από το σπίτι ..οι γονείς μου μου είχαν πει να πάω φροντιστήριο αλλά τόσο χρόνια το βγάζω μόνη μου το διάβασμα όποτε προτίμησα να μην πάω να μην βγαίνουμε και σε έξοδα αυτούς τους δύσκολους καιρούς .. Πάμε στο θέμα μας ..την μητέρα μου την συμφέρει αφάνταστα να μην περάσω κάπου και μου το λέει συνέχεια θα πας σε ένα Ιεκ εδώ κοντά να μάθεις μια τέχνη και θα είμαστε και μαζί και είσαι μικρή να πας να μείνεις μόνη και να σπουδάσεις και καλύτερα να δώσεις του χρόνου που θα είσαι πιο ώριμη και κάτι τέτοια ..εγώ εκνευρίζομαι αφάνταστα γιατί δεν είναι αυτό που ονειρεύομαι για την ζωή μου ..η μητέρα μου έχει φάει κόλλημα να με κάνει κομμώτρια ή τεχνητρια νυχιών κάτι που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου αφήστε που δεν έχω καθόλου σταθερό χέρι για να φτιάξω νύχια ..Και τώρα θα μου πείτε διάβασε να περάσεις αμ δεν είναι τόσο εύκολο .. Νιώθω μια εξάντληση και μπορώ να σας πω και τον λόγο ..πάω σχολείο γυρνάω κουρασμένη και δεν βρίσκω ένα φαγητό σπίτι από την μητέρα μου (δεν δουλεύει για να δικαιολογηθεί ) της λέω ότι πεινάω και μου λέει κάνε να φάμε κάτι στα γρήγορα εντάξει κάνω φαγητό τρώμε μετά μου λέει να μαζέψω την κουζίνα γιατί την έκανα χάλια την μαζεύω και με πιάνει μια εξάντληση που ακουμπάω μαξιλάρι και κοιμάμαι κατευθείαν όσο φασαρία και να κάνει ξυπνάω με καθόλου όρεξη για διάβασμα κ για τίποτα άλλο αλλά όπως πάντα κάτι πρέπει να μαζέψω να πλένω ρούχα να σιδερώσω κλπ + να σημειώσω ότι μαζεύω και το δωμάτιο του αδερφού μου ..περνάει και η μέρα σιγά σιγά κοιμάμαι από τις 9 γιατί δεν αντέχουν άλλο ανοιχτά τα μάτια μου ..αυτό που με στεναχωρεί πιο πολύ είναι που ακούω κάτι παιδιά στην τάξη μου ότι κάθονται και διαβάζουν με τις ώρες από απόγευμα μέχρι 11-12 το βράδυ και φαίνεται κιόλας από τις επιδόσεις τους αλλά εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό δεν έχω το κουράγιο έχω βγάλει σχεδόν την μισή ύλη και δεν προλαβαίνω για παρά πάνω τα παιδιά έχουν αρχίσει να κάνουν επαναλήψεις κ εγώ δεν έχω τελειώσει ακόμα το βιβλίο και βλέπω σιγά σιγά και τα όνειρα μου να απομακρύνονται και να μένω εδώ με την μητέρα μου και να μαγειρεύω κάθε μέρα για το σπίτι και να κάνω δουλειές .. δεν είχα σκεφτεί ποτέ έτσι το μέλλον μου .. έχω μιλήσει σε μια φίλη για την μητέρα μου και όποτε πάω να πιάσω βιβλίο όλο κάτι θυμάται και μου είπε ότι είναι απαράδεκτο και όταν διαβάζει εκείνη δεν την ενοχλεί κανείς από το σπίτι ..αλήθεια δεν είναι κακιά ίσα ίσα ποτέ δεν με έχει αφήσει να μου λείψει τίποτα ούτε εκείνη ουτε ο πατερας μου απλά ώρες ώρες με νευριάζει αρκετά και δεν μπορώ να είμαι συνέχεια μαζί της