ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σορρυ για το σεντόνι, ελπίζω να ανέβει. Σ'αυτη την σχέση απ την αρχή ήμουν μόνο εγώ &πολύ πιθανό να την έβλεπα μόνο εγώ έτσι κι ας μου το είχε δηλώσει από μόνος του ότι τα έχουμε. Μια σχέση όμως δεν είναι έτσι. Όταν τον άλλον τον θες και έχεις τη δυνατότητα πας κ τον βλέπεις έστω και για 10 λεπτά πριν πας στη δουλειά ή στο σπίτι. Δεν έρχεσαι μόνο βράδυ και 1 φορά τον μήνα.Ναι, μιλούσαμε με τις ώρες στο τηλέφωνο,τις περισσότερες φορές, όταν τα πράγματα, βέβαια, ήταν καλά.Ναι,μου ανοιγοταν μερικές φορές και υπήρχαν κανα 2 ρομαντικές στιγμές.Δεν γίνεται όταν είσαι με κάποιον, υποτίθεται,συχνά πυκνά να αναφέρεις την πρώην σου για την τότε στάση της κ ότι είχαν γνωριστεί ακόμη κ οι γονείς σας κ γι αυτό φοβάσαι τη δέσμευση και όταν σου λέω δεν την έχεις ξεπεράσει, να μην τ παραδέχεσαι.Και γω δεν ζητούσα γάμο, κάναμε 3 μήνες μέχρι να το καταλάβει ότι θέλω μια απλή σχέση,χωρίς να παίζουμε παράλληλα κ το ίδιο ήθελε κ αυτός. Ακόμη,λες κ ένα μπράβο στον άλλο για κάτι που έκανε και όχι να λέει μόνο ο ένας. Πάει μια βδομάδα που έχουμε χωρίσει,όχι ξεκάθαρα. Είμαι η κοπέλα που είχε γράψει την εξομ "πως θα προχωρήσω". Προσπαθώ να σκέφτομαι άλλα αλλά είναι δύσκολο.Δεν ξέρω γιατί τόσο. Είμαστε φίλοι στα σοσιαλ, και μπαίνω πολύ συχνά να δω αν είναι ενεργός,προχθές για πχ κατάλαβα ότι ήταν εκτός σπιτιού το βραδυ, γιατί έχω μάθει βλέπετε τις ώρες του. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη σχέση κ είναι ο πρώτος χωρισμος που βιωνω;; Έγινε και κάπως απότομα, ήταν περίπου απ τις αρχές του μήνα κάπως η όλη φάση και όταν ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι κάτι γίνεται,αναρωτιόμουν γιατί, τι έγινε, την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί(τέλη Γενάρη, ήταν κ ο μόνος μήνας που είχαμε βρεθεί 2η φορά), περάσαμε πολύ ωραία. Επειδή δεν μου το έκοψε ευθέως και έχω εκνευριστεί που δεν έχει τα κότσια να μου τα πει έστω απ το τηλέφωνο;; Μ αρέσει που μου έλεγε ότι αν συμβεί κάτι με καμία θα στο πω, είμαι ειλικρινής εγώ. Να την βράσω τέτοια ειλικρίνεια.Επειδή τον έχω ερωτευτεί, καψουρευτει δεν ξέρω τι και γι αυτό είναι δύσκολο;; Ενώ έχω αναγνωρίσει πλέον, το ένιωθα και παλιά, ότι ήθελε να περνάει την ώρα του, σκέφτομαι τις συζητήσεις μας, τις ωραίες στιγμές κ λέω δεν μπορεί να ήταν όλα ψεύτικα. Τα δικά μου λάθη ήταν ότι εξ αρχής έπρεπε να μην είχα προσπαθήσει. Μου το έλεγαν 2 άτομα κ εγώ δεν άκουγα. Μου έλεγε κ εκείνος όλο θα με πληγώσει κ θα με πληγώσει. Εγώ δεν το έβλεπα αυτό σ όλη του τη στάση απέναντι μου ή δεν ήθελα να το δω. Μπορεί τελικά να το εννοούσε απ την μεριά των συναισθημάτων, γιατί απ ότι φαίνεται μόνο εγώ έδωσα κ ένιωσα. Η πλάκα είναι ότι κι όταν ήμασταν καλά και μέχρι το τελευταίο διάστημα μου έλεγε συνέχεια με τόνο παραπονιαρικο, δεν με θες και του έλεγα εγώ σε θέλω,το ξέρεις, εσύ δεν ξέρω κ έλεγε ποτέ δεν θα το πω, δεν θέλω να λέω τι νιώθω. Κι όταν μου το είχε πει πάλι αυτό στις αρχές, του είχα πει ότι κι ο άλλος όμως πρέπει να ξέρει, έστω από πράξεις ή η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθεις κάτι κ το λες έτσι. Επίσης, μπορεί να ήμουν ψυχρή και να μην του έδωσα να καταλάβει ότι τον θέλω. Για πχ στα γλυκόλογα τον έλεγα ένα αγόρι μου,μανάρι μου. Αλλά μέχρι να μου πει ότι τα χουμε δεν μπορούσα από πριν να αρχίσω να τον λέω μωρό μου. Όσον αφορά το σεξουαλικο, ήταν η πρώτη μου φορά κι όσες φορές βρεθήκαμε, ήμουν κάπως κουμπωμένη, εκτός απ τις 2 τελευταίες φορές. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το ότι τώρα με μαθαίνω,είμαι κ γενικά ως άτομο μαζεμένη αλλά αν μου το έβγαζε δεν θα χαλαρωνα πιο πολύ;; Φταιει που πολλές φορές μου έδινε τις αφορμες ότι μιλάει κ αλλού, οπότε δεν ήταν πιστός κ ολο αυτό υποσυνείδητα με συγκρατουσε;; Ή φταίει ότι δεν είχαμε δικό μας χώρο και βρισκόμασταν μόνο στο αυτοκίνητο. Αν είχε έστω ο 1 δικό του χώρο,πιστεύω θα ήταν διαφορετικά, θα είχαμε δεθεί,θα περνούσαμε πιο πολύ χρόνο μαζί, μου είχε πει κ ότι μαζί μου νιώθει άνετα να κοιμηθεί κ ότι θα ήταν αλλιώς σε κρεβατι. Μου έρχεται κ στο μυαλό, μην ήθελε μόνο να είναι ο πρώτος μου, να χει να λέει ότι το ζήσε κ αυτό και σου λέει ας μείνω μαζί της λίγο καιρό, μην της κακοφανει. Με είχε ρωτήσει στις αρχές αν δεν φοβάμαι μη τυχόν εξαφανιστεί μετά από 1 μήνα. Του είχα πει ότι ναι το έχω στο νου μου,κ μου είχε πει βέβαια μπορεί να κολλήσω εγώ μετά και του λέω ναι, αυτό δεν το ξέρω. Και το άλλο το τραγικό πιστεύω, είναι ότι την πρώτη φορά, μετά που καθόμασταν, μου έλεγε ότι στην πρώην του, θα ήταν ο πρώτος της αλλά εκείνη όλο πονούσε. Τι να πω.. Επρεπε να το είχα κόψει απ την αρχή, του έδωσα πολύ αξία και τώρα έχω πέσει στα πατώματα.Κάποια στιγμή σίγουρα θα πληγωνομουν από κάποιον, αυτό δεν το αποφεύγει κανείς. Αλλά καλά να πάθω γιατί είχα παρωπίδες. Πάντως, αν γυρνούσε τώρα, δεν ξέρω τι θα έκανα, είμαι πολύ νευριασμενη και πληγωμένη, θα πρέπει να μου αποδείξει, δνξέρω πως, ότι είναι σίγουρος.Δεν νομίζω να γυρνούσα, κάτι έχει παγώσει μέσα μου. Και μετά από καιρό, όσο είναι αυτός ο καιρός, και να τον θέλω, παλι θα πρέπει να αποδείξει ότι θέλει μόνο εμένα και θα είναι εκεί.Το σίγουρο είναι ότι μια αγκαλιά του θα την ήθελα.