ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μ το αγόρι μ 3 χρόνια. Τώρα για τη καραντίνα κ μέχρι το καλοκαίρι υπενοικιασαμε το σπίτι ενος συγγενικου προσώπου που λείπει για να δοκιμασουμε την συγκάτοικηση. Μ αρέσει πάρα πολύ που επιτέλους είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που δ3 δουλεύω και μπορώ να απολαύσω την ησυχία μου, και τις στιγμές με το αγόρι μου. Το πρόβλημά μ έχει να κάνει μ κάποιους φίλους του κ πιο συγκεκριμένα με έναν. Έρχεται κάθε βδομάδα. Δε θα μ πειράζε να ερχόταν και κάθε μέρα για καφέ. Το θέμα είναι ότι έρχεται αργά το απόγευμα και κοιμάται εδώ κ φυσικά την επόμενη μέρα θα φύγει απόγευμα ή θα βαριέται και θ κάτσει κ άλλον βράδυ. Δεν έχω θέμα με το άτομο σαν άτομο. Έχω θέμα γιατι αυτή τη στιγμή θεωρώ πολύτιμη την ησυχία μου κ δε γουστάρω να έχω στο σπίτι μ ένα άτομο μ το οποίο δε νιώθω άνετα. Δε θα είχα θεμα αν ερχόταν κάθε μέρα για καφέ, αλλα το βράδυ θέλω την ησυχία μου, ν δω ότι ταινία ή σειρά θέλω εγώ και να κοιμηθώ ότι ώρα θέλω ή να ξαπλώσω στον καναπέ ή οτιδήποτε. Και το κυριότερο. Όταν ξυπνάω δε θέλω νσ μιλάω σε κανένα ούτε να μ ξυπνάνε ήχοι από βίντεακια, και σώνει και ντε να πρέπει νσ κάτσω να δω ταινία μεσημέριατικα ή οτιδήποτε άλλο. Δε ξερω αν σας ακούγεται ξενέρωτο όλο αυτό αλλα μένω μόνη μου ξανά μετά από χρόνια και δεν θέλω κανέναν να μ Χάλαει την ησυχία ούτε καν τις κολλητές μου. Κ όπως και να έχει μου είναι πολύ δύσκολο να φιλοξενήσω κάποιον. Δεν έχω καν πληντυριο οπότε πρέπει να κουβαλάω σεντόνια και μαξιλάρια κτλ στο self service πληντυρια,δεν έχω όρεξη να ακούω συζητήσεις για video games ουτε να μη μπορώ νσ κάτσω στο σαλόνι μου σαν ανθρώπος.τ θέμα είναι ότι πλέον δε μπορώ να κρύψω την δυσαρέσκεια μου. Ο καλός μου μ λέει πες του να μην έρθει αν δεν θες αλλα δεν τον βλέπω να λέει τίποτα αυτός.