ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 2 χρόνια είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη. Δεν λέω ότι κάθε μέρα χοροπηδάω από χαρά, αλλά αισθάνομαι πολύ έντονη ικανοποίηση. Όλα είναι σχεδόν όπως τα ονειρευόμουν μικρή. Είμαι με έναν υπέροχο άνθρωπο που ξέρουμε ότι θα καταλήξουμε μαζί, ξέρω τι θέλω να κάνω επαγγελματικά και έχω προοπτικές να το κάνω και έχω υγεία. Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά και κάθε μέρα που είμαι ζωντανή είναι γιορτή. Ώρες ώρες μου βγαίνει να φωνάξω ότι λατρεύω την ζωή και θέλω και δεύτερη για να την ζήσω και αυτήν ετσι γιατί η μία είναι λίγη. Τα έχω επίσης βρει με τον εαυτό μου και θα έπρεπε να συμβεί κάτι πάρα πολύ τραγικό για να με ρίξει πλέον. Όπως ο θάνατος κάποιου η κάποια αρρωστια. Έτσι λοιπόν σαν εκ φυσεως αγχωδης άνθρωπος που κοιτάει δεξια και αριστερά να δει πιθανότητες από την μία βλέπω ροζ συννεφάκια και από την άλλη ανησυχώ μήπως μου συμβεί κάτι τόσο κακό και χάσω αυτά που έχω. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου έχει περάσει πολύ η νοοτροπία "ρόδα είναι και γυριζει". Ότι δηλαδή όταν είσαι καλά για πολύ καιρό κάτι κακό θα συμβεί... Βέβαια αυτά που έχω δεν ήρθανε από τον ουρανό, για όλα αυταά προσπάθησα πολύ και προσπαθώ κάθε μέρα να τα διατηρήσω και να τα εξελίξω...