Ο Arne Johansson ζει σε προάστιο της Στοκχόλμης από τότε που γεννήθηκε. Αν και το πρότυπο σουηδικό μοντέλο αποτέλεσε το κυρίαρχο modus vivendi μέχρι πρόσφατα, τα τελευταία χρόνια το είδε να στρεβλώνεται έως οριστικής παραμορφώσεως.
Ως επικεφαλής ομάδας πολιτών άσκησε έντονες πιέσεις και κατόρθωσε να πετύχει την απόσυρση νομοσχεδίου που προέβλεπε την κατεδάφιση 1.000 διαμερισμάτων και την ανέγερση νέων με ταυτόχρονη αύξηση των ενοικίων κατά 70%. Την ίδια περίπου περίοδο έβλεπε το αυγό του φιδιού να εκκολάπτεται όταν οι αρχές έκαναν λόγο για «βαριεστημένους νέους των προαστίων» που πυρπολούσαν ακριβά αυτοκίνητα στα προάστια της Στοκχόλμης, του Γκέτεμποργκ και του Μάλμε. Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποίησε με την ομάδα του ειρηνική διαμαρτυρία ενάντια στην αστυνομική βία και τους βανδαλισμούς των διαδηλωτών.
Σε συνέντευξή του στο Spiegel δίνει την δική του εκδοχή για όσα απασχολούν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη τις τελευταίες ημέρες.
Για την «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»
«Οι άνθρωποι εδώ δεν μπορούν να καταλάβουν πώς ένας τόσο μεγάλος αριθμός αστυνομικών δεν κατάφερε να αφοπλίσει έναν ηλικιωμένο άνδρα που βρισκόταν σε φρενήρη κατάσταση στο διαμέρισμά του. Ο 69χρονος δέχθηκε θανάσιμο πυροβολισμό ενώ το μόνο που κρατούσε ήταν ένα κουζινομάχαιρο. Οι ντόπιοι έχουν την αίσθηση ότι αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί σε κάποιο από τα πλούσια προάστια».
Για τα πραγματικά αίτια της οργής στα προάστια
«Μια μειοψηφία μόνο συμμετείχε στις ταραχές. Το βασικό πρόβλημα είναι πως η ανεργία εδώ στο Χάσμπι αλλά και σε άλλα προάστια είναι εξαιρετικά υψηλή. Πολλοί νέοι δεν έχουν ούτε δουλειά ούτε πρόσβαση στην εκπαίδευση. Πολλές φορές οι Αρχές κάνουν διακρίσεις σε βάρος τους και μάλιστα η αστυνομία δεν διστάζει να ασκήσει σωματική βία εναντίον τους. Ακόμη, δεν λείπουν οι ρατσιστικές προσβολές. Συχνά τους αποκαλούν «πιθήκους» ή «αράπηδες» (niggers)».
Κατέρρευσε το περίφημο «σουηδικό μοντέλο»;
«Η Σουηδία έχει καταντήσει πλέον ένα πείραμα νεοφιλελευθερισμού, πιο ακραίο ακόμη κι από αυτό της Αγγλίας. Τα σχολεία διευθύνονται από κερδοφόρες επιχειρήσεις, ενώ τα εναπομείναντα δημόσια σχολεία, που λειτουργούν με πενιχρή χρηματοδότηση, αντικαθίστανται σταδιακά από τα θρησκευτικά σχολεία. Αν κάνει κάποιος τη διεθνή σύγκριση θα παρατηρήσει ότι το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος στη Σουηδία είναι πλέον πολύ χαμηλό και αυτοί που επηρεάζονται άμεσα είναι οι νέοι των προαστίων. Επίσης, οι κοινωνικές παροχές, και ειδικά αυτές που αφορούν στην ενίσχυση των τοπικών κοινοτήτων, έχουν μειωθεί δραματικά».
σχόλια