ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 1.5 μηνα περιπου ξεκινησα κατι με ενα παιδι (στα 30 και οι δυο μας), γνωστοι απο παλια, που τωρα ξαναθερμανθηκε το ενδιαφερον. Ενω το ξεκινησα με σκοπο να κανουμε κατι μερικες φορες και τελος γιατι σε αυτη τη φαση ημουν, το μεταξυ μας συνεχισε. Μιλαμε καθε μερα, κοιμομαστε μαζι μια φορα τη βδομαδα σιγουρα, εχουμε βγει καποιες φορες, εχω γνωρισει και καποιους φιλους του και γενικα κυλαει πολυ αβιαστα και καλα και πραγματικα νιωθω οτι μελλοντικα θα μπορουσα να ταιριαξω με αυτον τον ανθρωπο. Στην αρχη ειχα κανει εγω μια συζητηση για το οτι δεν ειμαι σε φαση για κατι σοβαρο και ηταν πολυ οκ και δεν εγινε ποτε πιεστικος. Ποιο ειναι το θεμα θα μου πειτε? Γενικα με εχει επηρεασει αρκετα η καραντινα, δεν εχω καμια ορεξη να κανω πραγματα και νιωθω γενικτερα low energy. Επισης εχω βγει πριν μερικους μηνες απο μια αρκετα μεγαλη σχεση και επ' ουδενι δεν ειμαι ετοιμη να μπω σε μια επομενη. Ταυτοχρονα σκεφτομαι οτι οντως βρισκω δυσκολα ανθρωπους να ταιριαζω και ισως πρεπει να το προσπαθησω μαζι του και καταληγω να πιεζομαι (χωρις να κανει εκεινος κατι). Τι στο καλο να κανω? Σκεφτομαι οτι ειναι πλυ εγωιστικο να το διακοψω τωρα και μετα απο κανα 6μηνο ή οποτε νιωσω ετοιμη, να προσπαθησω να τον ξαναπροσεγγισω.