ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 2 εβδομαδες μιλαω με ενα παιδι! Δεν μενουμε προς το παρον στο ιδιο μερο, ειμαστε ο ενας στον βορρα ο αλλος στον Νοτο, πολυ συντομα θα ειμαστε στην ιδια πολη. Γνωριστηκαμε τελειως τυχαια και απλα συνεχισαμε την καθημερινη κουβεντα. Καλα τα παμε γενικα υπαρχει και ελξη μεταξυ μας , τα εχουμε πει. Το θεμα ειναι οτι εγω εχω 1 χρονο να κανω κατι , να γνωρισω καποιον και ημουν καλα ,ενταξει μου ελλειπε το σεξ και μου λειπει αλλα δεν με ενοχλουσε , ισα ισα που ημουν και ησυχη δεν ειχα προβληματα. Στην αρχη που μιλουσαμε με το παιδι ελεγα στον εαυτο μου ελα σιγα , απλα θα μιλαμε, ειμαι χαλαρη , ο,τι γινει κλπ. Τωρα μετα απο αυτον τον καιρο που επικοινωνουμε εχω αρχισει να το σκεφτομαι αλλιως , βασικα φοβαμαι να μπω σε αυτην την διαδικασια 1) να συναντηθουμε , να "αξιολογησουμε" ο ενας τον αλλον 2) να γνωριστουμε απο κοντα , να περασουμε χρονο 3) εγω να κολλησω ( ειναι μαθηματικα βεβαιο) να αρχισω να ζηλευω , να θελω να συναντιομαστε πιο συχνα Γενικα φοβαμαι να αφεθω , νιωθω ενα αγχος συνεχεια αυτες τις μερες. Νομιζω θελω να το κοψω, υπαρχει και ενα μικρο ποσοστο που θελω να το ζησω, γιατι πιστευω θα ταιριαζουμε σε καποια πραγματα, (αν και σε πολλα ηδη βλεπω τα κακα σημαδια), δεν θελω να κανω αλλα λαθη με την ερωτικη μου ζωη! Πως να του το κοψω; τι να του πω;; οτι φοβαμαι να αφεθω; οτι φοβαμαι μην σε πρηζω αν ξεκινησουμε να εχουμε παρε δωσε ; Επισης του εχω πει αρκετες πληροφοριες για εμενα , οπως και εκεινος που θα δουλευει οταν ερθει , που μενει , απο που ειναι. Ειμαστε βασικα τελειως αγνωστοι δεν με εχει δει ποτε ουτε εγω εκεινον (και ερχεται αρκετα χρονια εδω απο οπου ειμαι). Σιχαινομαι αυτο το συναισθημα! Συγγνωμη για το μεγαλο και προχειρα γραμμενο κειμενο! Μη βρισετε ρε παιδια στα σχολια , οσο πιο κοσμια μπορειτε , ειμαι απλα μπερδεμενη!