ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...έχω γενέθλια. Κι ενώ κάποτε ήμουν χαρούμενη, τώρα θέλω να κρυφτώ κάτω από το πάπλωμά μου και να μην σηκωθώ. Κλείνω τα 28 και νιώθω αποτυχημένη. Ναι ξέρω, η ζωή είναι μπροστά, αλλά δεν έχω καταφέρει τίποτα. Είμαι άνεργη, ζω στο πατρικό μου και γενικά η ζωή δεν τσουλάει. Δεν έχω κάποιο πάθος, κάτι που να μου αρέσει και γενικά θα έλεγα ότι δεν ξέρω πού μου πάνε τα τέσσερα. Νιώθω εγκλωβισμένη και το άγχος του να βρω δουλειά μεγαλώνει... Αυτό με πονάει περισσότερο απ' όλα. Ότι αγχώνομαι για να βρω δουλειές που στην ουσία ούτε καν με νοιάζουν. Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι η Ζωή δεν πρόκειται να ''βγει'' έτσι. Μακάρι να ήξερα αν νιώθουν και άλλοι της ηλικίας μου τα παραπάνω ή είμαι η μόνη...