ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 ετών, και στο πρώτο έτος των σπουδών μου. Έχω σχέση με ένα πολύ καλό παιδί 2,5 χρόνια. Πριν μισό χρόνο, έκανα ένα τεστ εγκυμοσύνης, το οποίο βγήκε θετικό. Ο πρώτος που το έμαθε ήταν η μητέρα μου, της οποίας είπα ότι θέλω να κάνω έκτρωση. Εκείνη μου είπε, ότι πρέπει πρώτα να το συζητήσω με τον σύντροφο μου και ύστερα να πράξω αναλόγως. Το συζήτησα με το αγόρι μου, ο οποίος μου είπε ότι και εκείνος δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο και ότι καλύτερα να προχωρήσουμε προς την έκτρωση. Αρχικά να αναφέρω πως οι λόγοι που αποφάσισα να προβώ σε μια τέτοια απόφαση είναι: Οι οικονομικοί λόγοι. Εγώ και ο σύντροφος μου, ήμαστε φοιτητές με σκοπό να μην δουλεύουμε, και γενικά δεν είναι σε καλή οικονομική κατάσταση, ούτε η οικογένεια μου, αλλά ούτε η οικογένεια του, και επίσης, δεν ήμασταν έτοιμη να μεγαλώσουμε ένα παιδί στη φάση που βρισκόμασταν. Γενικά θεωρώ μεγάλη δύναμη και αντοχή το να μεγαλώσεις ένα παιδί πράγμα που εγώ δεν το έχω ακόμη. Σίγουρα στο μέλλον θα ήθελα παιδί αλλά όχι στη φάση που βρίσκομαι, το ίδιο βέβαια ισχύει και για το αγόρι μου. Η αλήθεια να λέγεται, πιέστηκα πολύ με τον εαυτό μου, τσακίστηκα μπορώ να πω, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Παρά να γεννηθεί αυτό το παιδί και να υποφέρει με την έννοια ότι εγώ ψυχικά δεν θα ήμουν σε θέση να το φροντίσω, καλύτερα που έγινε έτσι.