ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, είμαι 25χρ κ μιλάω μ ένα παιδί, έστω ο Α, 4 χρ μεγαλύτερος, 1 μήνα τώρα σχεδον κάθε μέρα μέσω φβ. Η συζήτηση πάει καλά, υπάρχει ενδιαφέρον, μου έχει ανοιχτεί σχετικά, στέλνει πχ που κ που φώτο τι φαγητό μπορεί ν τρώει, τον εαυτό του. Έχω στείλει κ γω κυρίως φαγητό, κ μια φορά τν ευατο μου. Τ παιδί αυτό με "βρήκε" λίγες μέρες αφότου χώρισα. Στην αρχή ήμουν πολύ διστακτική στο να ξεκινήσω κάτι, έστω κ μια κουβέντα. Από εμφάνιση δε λέει κ πολλά, υποκειμενικά πάντα, μ χει πει ότι όταν βρεθούμε μπορεί να κάνει κινηση κ να με φιλήσει, τ λέω θα δούμε. Δεν ξέρω αν θέλω να γίνει αυτό. Δηλαδή απ τη μία μ βγάζει ότι ναι, θα ήθελα να προκύψει μια σχέση, απ την άλλη δε ξέρω. Το έχουμε πει εξάλλου ότι όταν βρεθούμε μπορεί ν δούμε ότι δε μας βγαίνει, ότι δε ταιριάζουμε τελικά. Τωρα όσο για τη βόλτα, τ έχουμε αφήσει στον αέρα. Δεν ξέρω αν θέλει να χάσει λίγα κιλά πρώτα, γιατί ξεκίνησε γυμναστική κ μ έχει πει ότι πήρε μες στην καραντίνα ή θέλει να πάμε σε μαγαζί αλλά επίσης, πάνω από 1 βδομάδα βρίσκεται σε καραντίνα γιατί οι γονείς του διαγνώστηκαν με τον ιό. Εν τω μεταξύ όλο αυτό το καιρό, τον 1 μήνα δλδ, που μιλάω με τον Α, μου έστελνε που κ που ένας άλλος, ο Β, 5 χρ μεγαλύτερος μου. Αυτόν δεν τν είχα πάρει μ καλό μάτι αρχικά, γιατί έβλεπα ότι είναι από εκείνα τα άτομα που ανεβάζουν κάθε τρεις κ λίγο κάτι. Κάνουμε καλή πλάκα κ μ αυτόν όποτε μιλάμε. Τέλος, μου στελνει που κ που 1 ακόμη, έστω ο Γ, 9 χρ μεγαλύτερος. Μ εκείνον δεν έχουμε μιλήσει πολύ, καθώς την 1η φορά που μιλήσαμε, οκ ρώτησε αν ασχολούμαι με κάτι, αλλά δεν είπαμε πολλά ούτε καν αν είμαστε ελεύθεροι, και μου ζήτησε αμέσως ότι θέλει να γνωριστούμε από κοντά. Δεν ξέρω μ φάνηκε κάπως κ δεν απάντησα σε κάτι που είχε στείλει, ημουν δλδ λίγο αγενής. Εκείνος όμως συνεχίζει να στέλνει αραιά, μου έκανε πάλι πρόταση κ του είπα ότι θα του πω εγώ, μετά από λίγες μέρες παλι τ ίδιο, αλλά τ αφήσαμε. Ο Α, μένει 20' πιο μακρυά, αλλά πριν μπει σε καραντίνα είχε έρθει με τους φίλους του στα μέρη μου, οι άλλοι 2 είναι 5-10' απόσταση. Που θέλω να καταλήξω; Σήμερα μου στείλε ο Β, και πάνω στη κουβέντα μ πρότεινε για καφέ χαλαρά στ χέρι. Μου λέει η αδερφή μου εσύ θες; λέω δε ξέρω, είναι ότι μιλάω τόσο καιρό κ με το αλλο παιδί, τον Α. Μου λέει κοίτα δεν βρίσκεσαι σε σχέση κι ότι θα βγεις με κάποιον δε σημαίνει ότι θα ταιριάξετε, μπορεί να μείνετε απλά φίλοι. Οπότε του είπα ναι. Μ αρέσουν κ οι 2,το ίδιο. Θέλω να πω εδώ ότι γενικά όταν μιλούσα μ κάποιον κ παράλληλα μ έστελνε ή μιλούσα μ κάποιον άλλον, όπως συμβαίνει τώρα, το έβλεπα πολύ ενοχικα κ τ βλέπω ακομη. Ενώ δεν τα εχουμε με τον Α, δεν τον έχω δει καν από κοντά, όλο αυτόν τον καιρό ένιωθα που κ που ότι κ καλά τον απατω, μιλώντας μ άλλους κ τώρα που κανόνισα ν βγω. Γιατί λέω αν πάει καλά με τον Β, κι ας πούμε ότι πάει καλά κ με τον Α, αν βρεθούμε ποτέ, τι κάνω; Και αν με τον Β προκύψει σχέση, πως το λέω στον Α, που μου φαίνεται καλό παιδί; Δεν μπορώ να καταλάβω πως μ βγαίνει αυτό τ ενοχικό,ενω δεν τα έχω με τον άλλον, δεν τον γνωρίζω και δεν ξέρω αν θα γίνει κ κάτι. Κ δεν το λέω μόνο για τώρα, γενικά τ παθαίνω αυτό. Θα μου πείτε ίσως ότι αφού δεν έχω αποφασίσει μάλλον δεν ξέρω τι θέλω, δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά δεν θέλω να την πάθω όπως την πρώτη φορά που μ άρεσε μ χίλια ο πρωην κ πληγώθηκα πάρα πολύ στο τέλος. Δεν θέλω ν περάσω τ ίδια πάλι. Θέλω να εχω μια ήρεμη, όμορφη σχέση και εννοείται να είναι αμοιβαία τα αισθήματα κ όχι μόνο απ τη μία πλευρά. Αυτό βέβαια κανείς δε τ ξέρει. Επίσης, είναι η πρώτη φορά να μου στέλνουν τόσα άτομα, πάντα παραπονιομουν οτι κανείς δε μ στέλνει κ τώρα αυτό, κ μ βάζει σε δύσκολη θέση ή βάζω μονη μου τον ευατο μου εκεί; Είναι λάθος αυτός ο τρόπος σκέψης;;