ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παθαίνω το εξής σε ερωτικό επίπεδο...Όταν είμαι ερωτευμένη βιώνω τόσο έντονα τα συναισθήματά μου μα τόσο πολύ, θετικά και αρνητικά άσχετα αν βρίσκομαι σε σχέση ή όχι με τον ενδιαφερόμενο, γίνομαι ένα χαλί να με πατήσουν, δικαιολογώ τον άλλον, τύφλωση λέγεται (το ξέρω) :-Pκαι γενικά νιώθω ένταση η οποία με συνεπαίρνει..Όταν ΌΜΩΣ...Δεν έχει προκύψει εν τέλει σχέση με τον άλλο, και φύγει αυτό το έντονο συναίσθημα και ξεθυμάνει (σε 2-3 χρόνια να επισημάνω τόσο κρατάει), τολμώ να πω πως σχεδον αδιαφορώ συναισθηματικά-ανθρώπινα για το άτομο αυτό που μέχρι πριν καιρό ένιωθα τόσο κοντά μου.Νιώθω σα να στέγνωσα συναισθηματικά,σα να μου ρουφηξε ό, τι είχα και δεν είχα.Σκιάζομαι με μένα ώρες ώρες αυτο δε θα πρεπε να συμβαινει κανονικα!Δεν ειναι ''καλο''...ε??Συμβαίνει και σε άλλους?