ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.5.2021 | 01:39

Και τωρα τι κανεις?

Μοναχοπαιδι, καλομαθημενο μεχρι τα 30 ζαμαν φου, ολα τα ειχα εκτος από φιλους και αδερφια με γονεις που δεν αφηναν να παθω το παραμικρο. Με καναν μεγαλοι βλέπετε καθως ειχαν χαση το προτο τους μετα από χρονια και όπως καταλαβενετε ηταν και υπερπροστατευτικοι..... Εγω από την άλλη μου καλαρεσαν ολα αυτά, ότι ηθελα το ειχα υλικα όμως... Από φιλους μονο προδοσια και εκμεταλευση γνωρισα, από συγγενείς μονο υποκρισια και χλευασμο. Από σχεσεις μην πω καλυτερα..... Αλλα καπου καπως την παλευα. Τωρα ολα μαζεμένα, Ανεργος, χωρις ένα χαρτι, χωρις βοηθεια από πουθενα με δουλειες του πωδαριου και μες την εκμεταλευση. Μεσήλικας και ο ιδιος πλεον με μονο μου στηριγμα τους γονεις μου. Εδώ και 3-4 χρονια ουσιαστικα μονο τη μανα μου. Ο Πατερας με εγκεφαλικο, παρκινσον,ανοια και διαβητη! Πριν 1 μηνα επεσε χτυπησε σοβαρα και τον είχαμε σπιτι στο κρεβατι(που λεφτα για νοσοκομειο και με την ασφαλιση του Ο.Γ.Α. αστα να πανε). Όλα καλα νομιζα παλι(Αφου δεν εχοθμε κορονοιο όλα καλα...) Εβλεπα τη μανα μου να τυρανιεται με τα χρηματα αλλα..... Και σημερα που καπως πηγαίνανε καπως καλυτερα τα πραγματα(ετσι νομιζα εγω μπορεσα να παω σε ένα φιλο μετα από 7 μηνες λοκνταουν.... Πεθαινει ο πατερας μου!!!Με περνει τηλ η μανα μου γυρνα γρηγορα σπιτι ο πατερας σου πεθαινει... Μεχρι να φτασω σπιτι....εφυγε! Ειδα τη μανα μου σε μια κατασταση χαλια λογικο είναι θα πειτε εκει που τα οργανωνε ολα τορα δεν θυμαται που εχει αφηση πραγματα... Σε καπια φαση μου λεει με ποναει και ο λαιμος μου.... καταλάβατε που πηγε το μυαλο μου με τοσους που ηρθανε για τα διαδικαστικα και τη ετοιμασεια της κηδείας σην το γιατρο...Και τωρα είμαι σε φαση μαζι με ολη τη θλιψη ναι σκεφτωμαι και αν πεθανει και η μανα μου, αν παθω και εγω τιποτα? Τι θα κανω??? Τι κανεις όταν εχεις μαθει να τα εχεις ολα στο χερι ετοιμα και δεν εχεις μαθει την βαρβαροτητα της ζωης? Τι κανεις όταν ουσιαστικα εισαι μονος και χαθουν αυτοι που σε στηριζαν και ειχες ένα αποκουμπη σε αυτό το σκατοκοσμο??? Αυτοκτονεις η πας στο τρελαδικο???
4
 
 
 
 
σχόλια

Θα συμφωνήσω με τα προηγούμενα σχόλια. Βάλε στόχους και προσπάθησε να προχωρήσεις στη ζωή σου. Πρέπει να το πάρεις απόφαση πως αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη της ζωής δυστυχώς οι γονείς φεύγουν πρώτοι. Δεν ξεπερνάς τον πόνο και τη θλίψη αλλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Σκέψου οι δικοί σου τι πέρασαν όταν έχασαν τον αδερφό σου κι όμως προχώρησαν στη ζωή τους κι σε μεγάλωσαν. Δεν λέω αυτά που περνάς τώρα είναι πολύ ζόρικα όμως θα βγεις δυνατός από αυτό και θα προχωρήσεις.

Κολυμπάς!! Μανίκι είναι και το νιώθω και εγώ σχεδόν συνέχεια αυτό το συναίσθημα. Σκέψου αν αρχικά μπορείς να επιβιώσεις οικονομικά για αρχή και μετά βάλε στόχους! Θα απαλύνει τον πόνο και τον φόβο κάπως...υποθέτω...γιατί και εγώ τώρα τα δοκιμάζω αυτά που λέω, απλώς μου φαίνεται ότι θα πιάσουν τοπο

Φίλε όταν αποδεχτούμε τον θάνατο αποδεχόμαστε κ την ίδια την ζωή, όλοι κάποια στιγμή θα μείνουμε μόνοι μας, είναι η φυσική διαδικασία κ περνάμε όλοι το λουκι που θα πεθάνουν οι γονείς μας κ θα μείνουμε μόνοι.
Η συμβουλή μου είναι να το αποδεχτείς κ να πας παρακάτω, άρπαξε την ζωή σου απο τα χέρια σου, αυτά που θέλεις, γίνε πιο τολμηρός κ καντα, μη ρωτάς και τι θα πει ο άλλος; Και αμα αποτύχω; Να ξερες εγώ πόσα λάθη έχω κάνει! Και όμως έχω βάλε έναν στόχο και βλέπω τα πράγματα με αισιοδοξία. Αυτό πρέπει να κάνεις κ εσύ, βάλε στόχο κάτι που θέλεις κ επικεντρώσουμε σε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, το να έχεις στόχους, είναι το μόνο πράγμα που μας κρατάει στη ζωή

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon