Κατάντησα άνεργη και χωρίς πτυχίο. Πριν λίγους μήνες ορκίστηκα αρχαιολόγος. Δούλευα όλο αυτό το διάστημα δούλευα με τα χρήματα να Καλυψώ μεταπτυχιακό . Πριν λίγους μήνες με ειδοποίησαν για μια ανασκαφή στην Πάρο. « και που θα πας;» «Είναι μακριά να σε φτάνουμε» «φοβάμαι να πας εκεί» και όλο τα ωραία άκουσα απ τους γονείς μου . Όταν δεν κυνηγάω τη σχολή μου «είσαι άχρηστη για σκουπιδιάρα κανείς» μόλις κάνω ένα βήμα να το προσπαθήσω «που θα πας είναι μακριά δεν θα τα καταφέρεις θα σε βιάσουν αν πας μακριά». Δεν αντέχω άλλο . Σήμερα ξέσπασα στο πτυχίο (τη φωτοτυπία ) ευτυχώς όχι πολύ αλλά και πάλι δν ξέρω τι να κάνω δν ξέρω π να απευθυνθώ θα χρειαστεί επανέκδοση πτυχίου; Παρακαλώ οποίος γνωρίζει να με διαφωτίσει αν δν είναι κόπος ...
Αν δν με έφταναν στα όρια μου δν θα το έσκιζα. Με κάνουν να νιώθω σκουπίδι ήδη από τότε π σπούδαζα. Δν τους ενδιαφέρει τίποτα μόνο οι τίτλοι . Έφτασα σε τέτοια απόγνωση π δν τους ενδιέφερε το γιατί έφτασα σε τέτοιο σημείο μόνο το πως να το κολλήσουν ..
δεν ζήτησα χρήματα για την Πάρο δν ζήτησα βοήθεια πουθενά .. γιατί να πάρω την άδεια τους τη στιγμή π είμαι ενήλικη;
Όλο το χειμώνα δούλευα promotion. « δεν είναι δουλειά αυτή για σένα εσυ θα γίνεις αρχαιολόγος θα είσαι σπουδαία δεν είσαι γυφτάκι να δουλεύεις εκεί». Με ξεσήκωσαν να παραιτηθώ να πάω ανασκαφή . Και μόλις με πήραν μόλις παράλιγο να κάνω το πρώτο βήμα «που θα πας δν θα τα καταφέρεις είσαι μακριά θα σε φανε». Παραιτήθηκα από τη δουλειά μ για να μην πάω . Έσκισα το πτυχίο μου πάνω στην απόγνωση μ κ τώρα είμαι ένα μηδενικό. Δν μου κάνει εντυπωση . Μάλλον ποτέ δν ήμουν για τίποτα . Έσκισα το πτυχίο μ και τώρα απλά επιβεβαιώθηκα ότι είμαι ένα σκουπίδι .
Είμαι πολύ δυστυχισμένη ... δν αντέχω άλλο ....