ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα, ακολουθεί σεντόνι, ελπίζω να ανέβει. Μιλάω με ένα παιδί, περίπου 2 μήνες μέσω σόσιαλ. Είναι 28, εγώ 25. Όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε μόλις είχα χωρίσει και δεν ήμουν στα καλύτερα μου αλλά τ πήρα πολύ θετικά κ έλεγα ουαου, τι ωραία, είχα ενθουσιαστεί. Από ομορφιά υποκειμενικά δεν τρελαίνομαι, είναι όμως γλυκός κ έχει ωραίο χαμόγελο. Τα υπόλοιπα δε με πείραζαν αλλά είναι κ το ύψος του, είναι σχεδόν ισα με μένα κ όπως κ να το κάνω προτιμώ ψηλότερους. Πήγαινε που λέτε καλά η κουβέντα, αυτός τ έβλεπα ότι ενδιαφερόταν, αλλά εγώ είμαι μια ζέστη μια κρύο. Δηλ απ τη μία λέω σιγά δεν είμαι κ το μοντέλο να θέλω κάποιον ίδιο, γιατί να μη προσπαθήσω; απ την άλλη, όμως, ξέρω ότι δεν μπορώ να ξεκινήσω κάτι ενώ δεν μ αρέσει πολύ, μ έρχεται ώρες ώρες στο μυαλό κ ο πρώην, εννοείται όχι σκέψεις επανασύνδεσης απλώς για τον τρόπο που μ φέρθηκε κ για το ότι διακόπηκε πολύ απότομα κ γρήγορα κ γιατί κάθομαι κ σκάω κ στεναχωριέμαι κ δεν προχωράω, ενώ εκείνος κάνει τη ζωούλα του και ότι δεν μ αξίζει για πολλούς λόγους, που δεν είναι της παρούσης, κ γω εκεί. Δε ξέρω μήπως φταίει το ότι δε μ άφησα λίγο καιρό μόνη μ, ν παραδεχτώ ότι ναι πληγώθηκα, γτ τ παίζω χαλαρή, να ξεσπάσω μια κ καλή(αλλά δυστυχώς δε μένω μόνη κ δε θέλω ν μ βλέπουν οι άλλοι έτσι) , αλλά κ πάλι πόσο κλάμα πια; Ή δεν μ βοηθάει τ γεγονός ότι δεν έχω βρει κάποια δουλειά κ μετά θέλω ν βρω ένα χόμπι για να ξεχνιέμαι κ έτσι, ηλπιζα σ αυτό που λέει κ το άσμα: ο έρωτας με έρωτα περνάει. Αλλά μάλλον δεν ισχύει αυτό ή δεν είναι το άτομο που θα το κατάφερνε ή εγώ φταίω που δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλω. Βγήκαμε λοιπόν ραντεβού, πήγε καλά, δε πήγε η συζήτηση στα προσωπικά κ μετά που μιλήσαμε στα μνμτα είπαμε να ξαναβγουμε. Σε κάποια πράγματα δε ταιριάζουμε, όπως δε μπορεί να χει κατοικίδια. Εγω 2 μέρες μετά άρχισα τ αμπέλια μέχρι τ απόγευμα, οπότε μ είναι δύσκολο να ετοιμάζομαι μετά,μ είπε οκ, όποτε μας βολεύει. Στέλναμε που λέτε αλλά επειδή είμαι μπερδεμένη, δεν τ απαντούσα συχνά, τώρα έχουμε 2 μέρες να στείλουμε. Θα έλεγα κ κουρασμένη αλλά δεν ευσταθεί, γιατί τ βραδάκι εκεί που χαλαρώνω, μπορώ να στείλω λίγο αλλά αν τ ήθελα πραγματικά δεν θα έστελνα; όσο κουρασμένη κ να είμαι, αυτό εν τω μεταξύ το έχω πάθει απ το πρώην, ενώ εγώ έτρεχα ότι όρεξη κι αν ειχα. Είμαι σε δύσκολη θέση, δε ξέρω τι νιώθω, τι να κάνω κ δεν τ αξίζει..λεω ν βγούμε κ άλλη φορά να δω πως θα πάει, αν θ αλλάξει κάτι μέσα μου αλλά μη δίνω ελπίδες έτσι; μετά λέω ν τ στείλω κ να τ πω ότι είμαι μπερδεμένη κ δεν ξέρω για κείνον αλλά εμένα δε μ χει βγει το ερωτικό. Μια επαφή θα ήθελα να έχουμε. Τι/πως να του πω για να μη τον στεναχωρήσω όσο γίνεται; δεν τον θέλω γιατί εξαρχής δεν μ έκανε τ κλικ; ή τ μυαλό μου (υπό)συνειδητα είναι στον άλλον; να πω ότι βγήκα κ άλλα 2 ραντεβού με 2 παιδιά, μ τν έναν κατάλαβα ότι δεν κολλάμε, ο 2ος ζητούσε άλλα. Άρα, προσπαθώ να προχωρήσω πιστεύω, κ η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα κ κουράστηκα ν σκέφτομαι τη στάση του κ να βάζω τ κλάματα, σχεδόν πάντα. Καλύτερα να μην τον είχα γνωρίσει, μπορεί να ήταν αλλιώς τ πράγματα κ να ήξερα αν το θέλω τ παιδί ή όχι. Τέλος, έχω κ την αδερφή μου (όσο δε πάει επικριτική, καχύποπτη κ μες στις κακίες κ τα νεύρα) που μ λέει έλεος, 3 ραντεβού βγήκες, κανέναν δε θες; ένας ο πρώην κ μετά τέλος(ήταν η 1η μου σχέση);κρίμα είναι να μη κάνεις κάτι μόνο κ μόνο επειδή δε σ αρέσει, κοίτα τις άλλες που παντρεύτηκαν, καλύτερες είναι κ συ δε μπορείς να βρεις έναν; Δε μπορεί να καταλάβει ότι δε μπορώ να κάνω κάτι με το ζόρι, επειδή ο άλλος μπορεί να χει λεφτά, ή καλή δουλειά ή επειδή συνομιλικες μου παντρεύονται ή επειδή το θέλει η ίδια, εάν εγώ δεν τον θέλω, δικιά μου είναι η ζωή. Τι να πω, ίσως ανοίξω άλλη μέρα τη σχέση που έχω μ την αδερφή μου. Η μάνα μου, που έχουμε κάνει τη κουβέντα,μ χει πει πάρε τ πτυχίο, βρες δουλειά, να κλείνεις εκκρεμότητες, κ αυτό θα ρθει, μη σκας. Βέβαια εγώ θέλω να ζήσω επιτέλους μια υγιή, ωραία σχέση αλλά πού.