ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άντρας εδώ, τον Μάρτιο γιόρτασα τα 30ά μου γένεθλια στο εξωτερικό που μένω τα τελευταία 4 χρόνια και μετά απο πολλά χρόνια ξαναγράφω στις εξομολογήσεις. Τα ποστ μου δεν μπόρεσα να τα βρω καν αλλά είχαν να κάνουν με την απελπισία της ανεργίας, την χαμηλή αυτοπεποίθηση την *(ερωτική και όχι μόνο) μοναξιά που ένιωθα εκείνη την περίοδο (μιλάμε για 2013 2014). Όποιον διαβάζει μέχρι εδώ θέλω να του ζητήσω να κάνω μια παύση λίγα δευτερολέπτα και να σκεφτεί πως με φαντάζεται τώρα. Και συνεχίζω: μετά από 4 χρόνια σχεδόν στην Ευρώπη και μετά από μια μεγάλη στροφή στον επαγγελματικό τομέα έχω αρχίσει να βρίσκω τον δρόμο μου στα επαγγελματικά και παρά το υψηλό κόστος ζωής εδώ είμαι οικονομικά ανεξαρτήτος (κάτι που στην Ελλάδα μέχρι τα 26 δεν το είχα πετύχει ούτε για ένα μήνα). Αυτοπεποίθηση; Σε πολλά πράγματα εξακολουθώ να μην είμαι ευχαριστήμενος από τον εαυτό μου: η ευστροφία μου είναι κάτω από τον μέσο όρο, δεν εχω πολύ καλό λέγειν, η κοινωνική μου συμπεριφορά είναι καποιες φορες λίγο αδέξια, σε κάποιους στόχους που βάζω δεν έχω αυτοπειθαρχία (δεν είναι οτι έχω υψηλά στανταρ απλώς έχω μια ρεαλιστική εικόνα του εαυτού μου ) ΑΛΛΑ τώρα πια δεν απελπίζομαι όταν τα σκεφτομαι αλλά κοιτάω τι μπορώ να κάνω για να τα βελτιώσω. Στα ερωτικά τι λέτε; Αφού σας πω ότι εμφανισιάκα μάλλον είμαι μέτριος δεν έχω ούτε κατι ωραίο ούτε κάτι ιδαίτερα άσχημο πάνω μου θα σας ξαναζητήσω να κάνετε μια παύση και να σκεφτείτε πως τα πάω σε αυτό τον τομέα. Και συνεχίζω: 5 χρόνια χωρίς σχέση και 3 χρόνια χωρίς σεξ. Τα τελευταία 1-2 χρόνια έχω σταματήσει πια να ψάχνομαι για σχέση και μπορώ να σας πω ότι είμαι στην καλύτερη φάση της ζωής μου και σε αυτό τον τομέα. Έχω απαλλαχθεί από αυτη την ψυχοφθορα κατάσταση να ψάνχνω για κοπέλα και έχω αποβάλλει ενα σωρό αρνητικά συναισθήματα-κομπλεξ που ενιωθα παλιοτερα όταν εβλεπα ζευγάρια, αντρες με απήχηση στο αλλο φυλο ή ωραίες κοπέλες. Μου αρέσει η εργένικη μου ζωη μου και μπορώ να με φανταστώ να ζω έτσι για πολλά χρόνια (και γιατι όχι;) και για παντα . Έχω αρκετά κοινωνική ζωή (αν και οι περισσότερες φιλιες δεν είναι τόσο βαθιες), περασα και από την φάση να αναρωτηθώ για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό αλλά είμαι σίγουρος πλέον πως είμαι straight.Μου αρέσουν οι γυναίκες σεξουαλικά αλλά δεν κάθομαι πια να τις κυνηγάω, στον περίγυρο μου εχω ομως αρκετες γνωστές και καποιες λίγες φίλες και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό για να μην βλέπω το γυναικείο φύλο σαν τον "διακαή ποθο" Επισης πολύ σημαντικό ότι είχα 2-3 εφημερες σχεσεις και ερωτικές εμπειρίες για να απομυθοποιησω αυτό το θεμα (αφηνω για αλλη εξομολογηση ισως γιατί δεν στέριωσαν) 2 πράγματα που πιστεύω ότι βοηθησαν στο να αλλάξω οπτική σε αυτό το τομέα και όχι μόνο: προβλήματα υγείας (οχι κορωνοιος) δικά μου και οικείων μου ανθρώπων και θανατοι καποιων από αυτών και το δράμα που ζουν πολλοί συνανθρωποι μας και κυρίως οι προσφυγες και αστεγοι που έχω γνωρίσει από κοντά. Και όλα αυτά χωρίς την βηθεια ψυχολογων και λοιπών επαγγελματίων εντός ή εκτός εισαγωγικών. Φίλοι και φίλες μικρότεροι και μεγαλύτεροι που διαβάζετε αυτή την εξομολόγηση και νιώθετε μονοι, απελπισμένοι, αποτυχημένοι ετσι ένιωθα και εγώ πριν από κάποια χρόνια τώρα όμως έχει έρθει ο καιρός που τα σκέφτομαι όλα αυτά και είναι μια μακρινή ανάμνηση, ενα κακό όνειρο που πέρασε και έμεινε μόνο η αυτογνωσία. Ελπίζω η εξομολογηση μου να σας βοηθησει να βρειτε και σεις τις δικές σας λύσεις και οταν νιώθετε να σας πνίγουν αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα να έρχεται στον μυαλό για να σας δίνει δύναμη και πίστη ότι μπορείτε να βγειτε από αυτό που τώρα μοιαζει αδιεξοδο.