ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον.. Θα ηθελα απλα να πω την ιστορια μου. Εβγαινα με ενα παιδι απ την αρχη εδειχνε παθολογικη ζηλεια, αλλα σκεφτηκα ε ενταξει ολα τα αγορια με ζηλευαν παντα. Μου αρεσε και δεν εδωσα σημασια γιατι σκεφτηκα "θα φτιαξει". Και να πεις οτι αυτα τα σκηνικα ειναι ξενα απο μενα, ο πατερας μου ζηλευε παθολογικα τη μητερα μου και την χτυπουσε συστηματικα οταν "ειχρ κρισεις". Συνεχιζω, με ειχε κακοποιησει σεξουαλικα σε παιδικη ηλικια ενας "οικογενειακος φιλος" με αποτελεσμα να εχω ακομα αρκετα θεματα αλυτα. Ναι παω σε ψυχολογο και τα παω αρκετα καλα με αυτο. Τελος παντων, ειχα μιλησει απ την πρωτη στιγμη γι αυτον στον πρωην μου και ειπε οτι με καταννοει. Οταν πετυχα εξω τον βιαστη μου αντι να με στηριξει μου φωναζε που βγηκα για καφε με εναν φιλο. Δευτερο φαουλ το δεχτηκα κι αυτο γιατι ζηταγε συγγνωμη και ειπε οτι θα δειχνει υποστηριξη. δεν ειχα κανεναν που να με στηριξε ιδιαιτερα με το θεμα της κακοποιησης οποτε ηθελα να πιστεψω οτι αυτος θα νοιαστει εν τελει. Μετα απο αυτο ολα ηταν καλα και "ξαφνικα" ξεκινησε σκηνες για πρωην, τι εκανα μαζι τους, γιατι εκανα σεξ "με πολλους" πριν απ αυτον, να με βριζει και να με λεει ευκολη και οτι ειμαι καλη μονο για σεξ. Με τα πολλα, με αρπαξε απ τον λαιμο και κοντεψε να με πνιξει. Ειχα σημαδια παντου, στο λαιμο στο προσωπο. Με χτυπουσε με μισος λες και εγω φταιω για τις δικες του ανεπαρκειες και ανασφαλειες. Με επνιγε και μου ελεγε οτι με "αγαπαει." Με εφτυνε και με ελεγε ευκολη, ανεβηκε απο πανω μου και μου ελεγε ενω ηξερε τι θα περασω οτι με αυτον δε θελω να κανω σεξ ενω δεν ηταν με συναινεση και εν ολιγοις προσπαθησε να με βιασει. Πηγα σπιτι με σκισμενα ρουχα απ το ξυλο, χτυπημενη, δε μου δινε τα κλειδια να παω σπιτι γιατι μου τα ειχε αρπαξει μαζι με το κινητο μου. Με χτυπησε με το μηχανακι και μου εγδαρε το ποδι με τη ροδα γιατι ηθελα να φυγω εστω και χωρις τα κλειδια και το κινητο. Εν τελει εφτασα σπιτι ετρεξα σε ενα στενο και εκλαψα μεχρι να νιωσω ετοιμη να μπω σπιτι (μενω με γονεις και δεν ηθα να με δουν ετσι). ειχα μελανιες και γδαρσιματα, το ποδι μου το γυρισα οπως με πεταγε κατω και κουτσαινα λιγο, στο λαιμο ειχα μελανιες απ το πνιξιμο, στο προσωπο μελανιες απ τα χαστουκια. Σε ολο το σωμα γενικα. Στο σπιτι ειπα οτι πηγαν να με ληστεψουν αλλα οτι δεν τα καταφεραν. Ενιωθα ντροπη να πω την αληθεια λες και εφταιγα εγω. Και εγω τον χτυπησα και υπερασπιστηκα τον εαυτο μου και την ακεραιοτητα μου "αλλα εννοειται οτι εγω εφταιγα για το ξυλο επειδη εγω το προκαλεσα και το συνεχισα." δεν ηξερα να καθομαι να τις τρωω για 3 ωρες χωρις να λεω λεξη. Πηγα σπιτι, πεταξα τα ρουχα και δεν ηθελα να βγω απ το σπιτι για μια βδομαδα. Το σωμα μου αυτη την φορα δεν ειχρ βιαστει, παρα μονο η ψυχη μου. Τον ανθρωπο αυτον δε θελω να τον ξαναδω στη ζωη μου, δε θελω να τον κυνηγησω νομικα. Θελω απλα να ειμαι ηρεμη και να μην με ενοχλει. Μονο αυτο. Συγγνωμη για το σεντονι ελπιζω να το ανεβασετε. Δεν προσπαθω μεσα απ το κειμενο να πω οτι οι υπολοιπες γυναικες και ανδρες που ζουν παρομοια σκηνικα να μη μιλανε ή να μην κινηθουν νομικα. Απλα λεω οτι εγω αυτον τον δρομο ακολουθησα μαλλον λογο φοβου. θα ηθελα να πω τελος, οτι ξερω που φταιω. Φταιω στο οτι ειδα τα σημαδια της παθολογικης ζηλειας και εμεινα. Φταιω που ανεχτηκα κακη συμπεριφορα απο μερους του. Αλλα δε φταιω που με χτυπουσε διχως αυριο. Ευχομαι σε ολους σας να μην σας τυχουν παρομοια σκηνικα και αν δυστυχως σας τυχουν... Παντα υπαρχει τροπος να τα ξεπερασετε. Μου αξιζουν ανθρωποι που να με αγαπανε και να.με σεβονται. Σιγουρα η κακοποιηση οταν ημουν 5 να επαιξε ρολο στο οτι δεχτηκα τετοια συμπεριφορα αλλα δε θα το ξανα κανω. Την αγαπη μου στη lifo οικογενεια! GRL PWR