ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους, Τον τελευταίο καιρό νιώθω πολύ αδικημένος και στεναχωρημένος λόγο της αδικης μοιρασιάς των κληρονομικών του παππού μου. Ο παππούς μου έχει μια μεγάλη περιουσία με πολλά χωράφια, ελιές, σπίτια κτλ. Σε μια συζήτηση που είχα πρόσφατα μαζί του μου είπε πως τα έχει περίπου μοιράσει και ομολογώ ότι έπεσα από τα σύννεφα. Έχει αφήσει περίπου το 80% μόνο στον θείο μου και σε εμένα προσωπικά κάποια στρέμματα τα οποία έχω από 50-50 πάλι με το θείο μου. Εδώ να σημειώσω πως ο πατέρας μου έχει πεθάνει και όλα αυτά τα χρόνια είχε μοχθήσει για να φτιάξει όλη αυτή την περιουσία με τον παππού μου η οποία θα καταλήξει σχεδόν όλη στον θείο μου, που τόσα χρόνια δεν έχει ασχολειθεί ΟΎΤΕ μια φορά και το μόνο που ήξερε ήταν να τα βρίσκει έτοιμα. Εγώ σκόπευα να φτιάξω κάτι πολύ επικερδές σε αυτά τα χωράφια τώρα που τελείωνα τις σπουδές μου, και που θα αποτελούσε όνειρο ζωής για εμένα. Εν τέλει δεν το βλέπω να πραγματοποιήται με αυτό το μερίδιο. Νιώθω ότι έχω χάσει όλο το μέλλον μου και τους στόχους μου και με έχει πάρει πολύ από κάτω. Για την μοιρασιά και τον θείο καλύτερα να μην σχολιάσω τίποτα. Δεν το περίμενα όμως όλο αυτό από τον παππού μου, όταν πέθανε ο πατέρας μου του στοίχισε πάρα πολύ και ένα μεγάλο κενό το συμπλήρωσα εγώ. Εν τέλει ο κόπος μου πήγε όλος χαμένος και πήγαν τα πάντα στο θείο μου. Με πνίγει όλη αυτή η αδικία μέσα μου και έχω σκάσει. Λες και ο παππούς μου δεν είχε άλλα παιδιά η εγγόνια, όχι είχε μόνο ένα γιο, τίποτα άλλο. Γενικά πάντα ήταν άνθρωπος αχάριστος, εγωιστής, κακιασμνενος και αναίσθητος αλλά δεν περίμενα να μας κάνει και τέτοιο χούι. Τέλος πάντων, λύση δεν υπάρχει. Απλά ήθελα να τα πω κάπου για να βγουν από μέσα μου. Καλή σας μέρα