ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα τα πάρω απ'την αρχή. Τον είχα δει κάποιες φορές γιατί μένουμε κοντά, δεν είχαμε μιλήσει όμως και αποφάσισα να του στείλω μήνυμα στο ινσταγκραμ. Η συζήτηση κύλησε πολύ ωραία, είχε λέγειν κλπ και κάποια στιγμή μου ζήτησε να βγούμε να τα πούμε από κοντά. Εγώ ήμουν ενθουσιασμένη γιατί όπως είπα μιλούσαμε δύο μέρες με μηνύματα και φαινόταν ενδιαφέρον τύπος, μα όταν συναντηθήκαμε από κοντά, ήταν ένας τύπος super awkward. Με κοίταζε βουβός σαν ψαρωμενος, όταν κοιτούσα αλλού και μετά εστρεφα το βλέμμα μου σ'εκείνον τον έπιανα να με κοιτάει και μετά να στρέφει εκείνος αλλού τα μάτια του. Όπως είπα δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη, μου ζητούσε να βρω εγώ κάτι να πούμε. Του έκανα ερωτήσεις κι απαντούσε. Μπορώ να πω μετά από λίγο άρχισε να μιλάει λίγο παραπάνω. Μου είπε ότι έτσι είναι μέχρι να γνωρίσει έναν άνθρωπο και είναι πολύ νωρίς για να μπορέσει να είναι πιο χαλαρός. Με διαβεβαίωσε ότι δεν βαριέται ή οτιδήποτε απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας του και ότι με τους φίλους του συμπεριφέρεται έτσι καμιά φορά. Του είπα ότι μου έκανε εντύπωση που στα μηνύματα φαινόταν πολύ διαφορετικός απ'ότι στην πραγματικότητα και απάντησε ότι είναι πιο εύκολο να είναι χαλαρός στα μηνύματα και ότι αν ξαναβγούμε πιστεύει θα περάσουμε καλύτερα. Πείτε μου εσείς σας παρακαλώ πως τα βλέπετε τα πράγματα γιατί ψιλοαπογοητευτηκα.