ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας και πάλι. Ελπίζω να είναι η τελευταία εξομολόγηση που κάνω. Σχετικά με τον κιθαρίστα, τελικά βρήκα το κουράγιο να του δείξω τι νιώθω. Τελικά, δεν ανταποκριθηκε διότι λόγω απόστασης δεν με γνωρίζει πολύ καλά και για να κάνει κάτι με κάποια πρέπει να είναι 100% σίγουρος,όπως μάλιστα είχε πει. Είπε επίσης ότι θέλει να με γνωρίσει καλύτερα αλλα έτσι όπως είναι τα πράγματα, το κάνει δύσκολο γιατί προτιμάει να με γνωρίσει καλύτερα απο κοντά. Να σημειώσω κάτι το οποίο δεν είχα αναφέρει στις δύο προηγούμενες εξομολογησεις ότι είμαστε και οι δύο διαχείριστες σε μια ομάδα (είμαστε 8 διαχειριστές) οπότε τα λέμε κι εκεί και σε προσωπική συνομιλία γενικότερα. Προσπάθησα όσο μπορούσα να φανώ ψυχραιμη και να δείξω κατανόηση, μιας και δεν είχα σκεφτεί το ενδεχομένο να τα φτιάξουμε, μονο εαν εμενα στη πόλη όπου μένει ή εαν εκείνος εμενε εδώ, τότε μπορεί να σκεφτόμουν το ενδεχόμενο να ήθελα να είμαι μαζί του. Απλώς του απάντησα ότι καταλαβαίνω τι θέλει να πει και αν απλά ΔΕΝ είναι αμοιβαίο, τότε καλώς. Αυτό γιατί ήθελα να του δείξω τι νιώθω και αν έβλεπα ότι ήταν αμοιβαίο, τότε να το συζητούσαμε και να βλέπαμε τι θα κάναμε για αυτό. Δεν ξέρω τι άκρη θα βρίσκαμε. Πάντως μετά από αυτό, έληξε η συζήτηση μας. Δεν ξέρω αν το διαχειριστηκα σωστά. Δεν ξέρω αν έκανα το σωστό που του έδειξα τι νιώθω. Δεν ξέρω εαν νιώθω απογοητευμένη ή αν έφυγε ένα βάρος απο μέσα μου. Θυμωμένη δεν είμαι πάντως, δεν υπάρχει λόγος να είμαι. Πιστεύετε ότι έκανα το σωστό; Το ότι θα προχωρήσω με τη ζωή μου, θα το κάνω, όπως συνήθως κάνω. Ευχαριστώ.