Πού είναι το περίεργο;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Πού είναι το περίεργο;
Υπάρχει άνθρωπος που δεν του συμβαίνει αυτό;;; Απορώ. Το θεωρώ φυσιολογικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι με όποιον φαντασιωνεσαι θα πας κιόλας. Ούτε ότι δεν αγαπάς ή δεν σε φτιάχνει ο σύντροφός σου.
Το να είσαι με κάποιον δε σου αφαιρεί το δικαίωμα να φλερτάρεις ή να φανταστείς διάφορα. Αν αυτό φτάσει σε απιστία τότε να ανησυχήσεις.
Όσα περιγράφεις είναι απολύτως φυσιολογικά κι αναμενόμενα.
Επειδή ακριβώς νιώθεις καλά κι οικεία, επειδή νιώθεις ασφάλεια, το ορμονικό σου αναζητά λίγη αδρεναλίνη γιατί ο άγνωστος έγινε πια γνωστός.
Κάνε λίγο roller coaster στο λούνα παρκ (ή κάτι ανάλογο, με το αγόρι σου μαζί κατά προτίμηση, ώστε να ακολουθήσει επεισοδιακό σεξ) και θα σου περάσει. ;)
έφυγε η καύλα
Το ειχα νιωσει οταν ειχα και εγω σχεση.Οταν εμεινα μονος καταλαβα ο,τι γινοταν αυτο γιατι ο ανθρωπος με τον οποιο ημουν δεν με ικανοποιουσαι οπως πριν.Οχι επειδη υπηρχε κατι το οποιο μου προκαλουσε προβλημα απεναντι του απλα ενιωθα πως δημιουργούνται απωθημενα λόγο ελλειψης εμπειριας. Βεβαια εσυ θα εχεις τους λογους σου και σου προτεινω αν αγαπας την σχεση σου ψαξε τι ειναι αυτο που σε κανει να αντιδρας ετσι πριν αρχισεις και δημιουργεις προβληματισμους στον ανθρωπο σου γιατι σιγουρα θα το παρατήρηση καποια στιγμη
Με το sex όλα καλά;