Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα της προσφοράς ειδικά όταν αναγνωρίζεται.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα της προσφοράς ειδικά όταν αναγνωρίζεται.
Ακριβώς ! Όμως σπάνια αναγνωρίζεται... Πολλές φορές αναγνωρίζεται ακόμα και από ζώα ( σκύλους , γάτες , λιοντάρια ) αλλά οι άνθρωποι επιλέγουν να σβήνουν από την μνήμη τους το καλό που έλαβαν από κάποιον... Πραγματικά όμορφη εξομολόγηση!!! Μου θυμίζει μια σχετικά παλιά διαφήμιση που μια γυναίκα είχε βρει έναν σκύλο , τελικά τον παρέδωσε στον ιδιοκτήτη του και ο άνθρωπος αυτός ήταν ζωγράφος και της έφτιαξε το πορτρέτο!
Είναι οτι πιο όμορφο και αισιόδοξο διάβασα τον τελευταίο καιρό μέσα σε όλη την μαυρίλα. Να είσαι πάντα καλά κι εσύ και ο κύριος που σου χάρισε τον ζωγραφισμένο καμβά.
Φίλε μου, δεν υπάρχουν χάπια που δρουν ενάντια στην αλλεργία για μέλισσες/σφηκες.
Καλό θα ήταν να μην δίνεις φάρμακα σε ανθρώπους που δε γνωρίζεις το ιατρικό ιστορικό τους.
Όταν κάποιος εκδηλώνει αλλεργική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας τον βουτάς και τρέχεις στο πλησιέστερο νοσοκομείο, γιατί κάθε δευτερόλεπτο μετράει. Αν είναι κάποιος αλλεργικός και μάλιστα σε τέτοια ηλικία συνήθως το γνωρίζει και ξέρει ότι μόνο με ένεση σώζεται, αλλιώς πέφτει σε κώμα.
Και μιλάω εκ πείρας.
Φάρμακα δε δίνεις σε κανένα άγνωστο, γιατί μπορεί αντί για καλό να τον στείλεις στον άλλο κόσμο.
Σωστό κι αυτό αγαπημένη Πενθεσίλεια 😊 Νοσοκομείο κατευθείαν, αλλά χωρίς να σου πούνε " Περιμένετε "όμως !!! ... Και να βρεις ευσυνείδητο Ιατρό που δεν θα σε αφήσει να περιμένεις καμιά δεκαριά ώρες και χαθεί πολύτιμος χρόνος, κάτι που είθισται να συμβαίνει στα Δημόσια Νοσοκομεία...
Ναι κοριτσάκι μου ξέρω.
Για αυτό προσέχουμε όσο περισσότερο μπορούμε την υγεία μας, γιατί δε θα το κάνει κανείς άλλος για εμάς. Για εμένα είναι άξονας ζωής και το ακολουθώ πιστά.
Το πιο βασικό είναι να προσπαθούμε κάθε μέρα να είμαστε χαρούμενοι και μετά έρχονται και τα καλύτερα.
Όταν συσωρρευει κανείς μέσα του πόνο και θυμό όλα αυτά ξεσπουν στο σώμα μας.
Γι' αυτό κουλ κι όλα θα βρουν τον δρόμο τους! 🌈🌞
Morning Glory
δεν μπορείς να κάνεις τπτ όταν ο άλλος έχει αναφυλαξια στις μέλισσες/σφήκες. Εμένα πχ. ο πατέρας μου είχε μαζί του κάποια ένεση για ώρα ανάγκης, γιατί είχε πέσει ήδη μια φορα σε κώμα.
Τα χάπια που λες έχεις σκεφτεί ποοοση ώρα κάνουν να δράσουν και αν κάνουν κάτι σε αυτή την περίπτωση;
Αν μιλάμε τώρα για τον καθένα που τον τσιμπάει μια μέλισσα και πρήζεται λίγο ή πολύ στο σημείο, βγάζεις το κεντρί και βάζεις αντισταμινικο αν χρειαστεί αντε και υδροκορτιζονη κρέμα στην ανάγκη. Δεν πεθαίνει όμως κάποιος έτσι και με ένα χάπι δε του σώζεις τη ζωή.
Και θα σου πω ακόμη ένα παράδειγμα από τη δική μου εμπειρία. Εγω πχ. έχω αλλεργία στην αζιθρομυκινη. Αν έρθεις εσύ και μου δώσεις χάπι, γιατί πιστεύεις θα με σώσεις και πεις απλώς "πιες αυτό" , όπως κάνουν πολλοι/ πολλές που έχουν τα φάρμακα με τα κιλά στα σπίτια τους δια πάσα νόσο και μαλάκια, το πιο πιθανό είναι να με στείλεις στην εντατική για αιμοκάθαρση.
Πάντοτε πρέπει να σταθμιζεις καλά το όφελος από τη ζημιά.
Η Καρπα είναι μια τελείως διαφορετική περίπτωση, όπου επιβάλλεται σε όσους γνωρίζουν την τεχνική και πάλι όμως εφόσον είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι ο ασθενής τη χρειάζεται. Αν πχ. ο άλλος έχει πάθει αιμορραγικο εγκεφαλικό δεν κάνεις καρδιοπνευμονικη αναζωογόνηση γιατί δε βοηθάς πουθενά. Παίρνεις τηλ το ασθενοφόρο και προσεύχεσαι να πάρει ο άνθρωπος το φάρμακο που χρειάζεται πριν περάσει πολλή ώρα και είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση.
Το πνεύμα της εξ. το καταλαβαίνω και με βρίσκει σύμφωνη. Ναι, να βοηθάμε όπου μπορούμε. Δεν θα ήθελα να απογοητεύσω αυτόν που την έγραψε, αλλά κάποια θέματα χρειάζονται προσοχή για να μην κάνεις κακό αντί καλού. Σίγουρα κανένας δε θα το ήθελε.
ΕΥΓΕ