ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας , έχω καποιες σκέψεις το τελευταίο καιρό που κανονικά θα έπρεπε να την ρωτήσω ευθέως αλλά δεν ξέρω γιατί κομπλαρω. Έχω μια ωραία σχέση εδώ και ενάμιση χρόνο εκείνος 27 εγώ 23 ο κύκλος του γνωρίζει ότι είμαστε μαζί στην αρχή δηλαδή στους 7 μήνες βρισκόμασταν μέρα παρά μέρα και με παρέα αλλά λόγο οικογενειακών προβλημάτων που έτυχαν και της δουλειάς του που είναι ασταμάτητη και έχει φτάσει σε σημείο να έχει και πρόβλημα με την υγεία του με την κόπωση που του δημιουργήθηκε βρισκόμαστε λίγο και ορισμένες φορές αυτό με ενοχλεί πολύ γιατί δεν περνάμε χρόνο μαζί και δεν κάνουμε πολλά πράγματα και από την άλλη θέλω να είναι καλά και να ξεκουραστεί γιατι δεν θέλω να του συμβεί τίποτα χειρότερο στο κομμάτι της υγείας του . Τον νοιάζομαι πολύ και νιώθω το ίδιο από τότε που τον γνώρισα όπως κ εκείνος και μπορεί να σκέφτομαι αρνητικά και ίσως οτι με κοροϊδεύει η μπορεί να λέει σε εμένα οτι δεν προλαβαίνει να βγούμε η να έχουμε περισσότερο χρόνο και να βλέπει τους φίλους του, δεν μου αρέσουν οι σκέψεις μου αυτές και προσπαθώ να χαλαρώσω και να είμαι πιο άνετη σε αυτό και να περιμένω τους επόμενους μήνες που θα σταματήσει την δεύτερη δουλειά και να ξεκουραστεί κ ολας ώστε να κάνουμε πράγματα μαζί. Όλο αυτό λοιπόν με αγχώνει με βάζει σε διάφορες σκέψεις και θέλω να τις αποβάλω αλλά δυσκολεύομαι παρότι αγχώνεται και εκεινος μην του πω να χωρίσουμε λόγο του οτι δεν βλεπόμαστε συχνά και το συζητάμε και μου είπε οτι δεν θέλει να σταματήσουμε και οτι θέλει να συνεχίσει να είναι μαζί μου και να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί και ερωτικά αλλά και γενικά. Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι οτι μήπως η οικογένεια του δεν γνωρίζει οτι έχει σχέση διότι δεν τους έχω γνωρίσει από τα προβλήματα που έτυχαν και επειδή με την οικογένεια του δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις δεν ξέρω επίσης γιατί με προβληματίζει και αυτό και νιώθω ανασφάλεια και ευθέως δυσκολεύομαι να τον ρωτήσω χωρίς να ξέρω το γιατί εκείνος έχει γνωρίσει την μητέρα μου και ντρεπόταν παρά πολυ δεν έχει πρόβλημα να γνωρίσει και τον πατέρα μου όταν πχ έρθει για καφέ σπίτι μου απλά δεν θέλει να κάτσουμε στο σαλόνι όλοι μαζί να πιούμε καφέ θέλει μια σύντομη συζήτηση και μέχρι εκει όχι οτι με ενοχλεί αυτό εμένα ισα ισα απλά με όλα οσα συζητάμε πλέον προσπαθώ να μάθω πως με βλέπει και πως βλέπει την σχέση μας γιαυτο το λόγο αναρωτιέμαι αν ξέρει η οικογένεια του οτι είναι με κάποια. Έχω προβληματισμούς και νιώθω οτι είναι λόγο της ανασφάλειας που νιώθω τώρα που δεν βλεπόμαστε συχνά κ επειδή τον λατρεύω και όταν μου εκμυστηρεύεται το ίδιο νιώθω υπέροχα. Τις προάλλες μου έλεγε κάτι περίεργα όπως το οτι δεν έχει πρόβλημα να ανεβεί σπίτι μου και δεν τον νοιάζει να με φιλήσει και μπροστά στους δικούς μου η το οτιδήποτε και κάτι μου ανέφερε και στο τέλος τα έλεγε μπέρδεμενα και τελείωσε με το οτι « δεν θα σου πω γιατί ακόμα είσαι μικρή και ειδικά η μικρή μου και δεν θέλω να σε τρομάξω όταν έρθει η ώρα θα μάθεις » δεν κατάλαβα τι σχέση είχε αυτό με εμένα και τους δικούς μου και στο οτι δεν κολλάει πουθενά. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν πως διαχειρίζεται κάποιος όλες αυτές τις σκέψεις ρωτάει ευθέως και κάνει μια συζήτηση η το πάει με άλλο τρόπο ; Αν είχατε κάτι παρόμοιο πως το από αποβάλλατε ; Έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι τόσο αρνητικά όπως το οτι δεν με θέλει οτι μπορεί να έχει άλλη οτι βγαίνει κανονικά και εμένα μου λέει αλλά ενώ όταν τον βλέπω είναι πολυ κουρασμένος και έρχεται μετά απο υην υπηρεσία να δει εμένα η κάνει κοπάνα για να έρθει για ενα φιλι νιώθω άσχημα που σκέφτομαι έτσι ενώ καθημερινά μου δείχνει πως νιώθει και μου τα εκφράζει αλλά γιατί μου συμβαίνει αυτό ; Δεν θέλω να χάσω αυτή την σχέση γιατί θέλω να κάνω πολλά πράγματα μαζί του και μετέπειτα αν βγει κάπου πολυ όμορφα.