ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνώρισα ένα παιδί πριν ενάμισι χρόνο. Ήμουν 21 τότε και δεν είχα κάνει σχέση. Από παιδί ήθελα να έχω ανθρώπους γύρω μου, αλλά δεν με ενδιέφερε κατι άλλο, ούτε κάν από την εφηβεία. Είχα καλές φίλες με τις οποίες μπορώ να νιώθω ο εαυτός μου και εύχομαι να συνεχίσει να περνάω από τέτοιου είδους φιλίες, αλλά ήθελα να έχω και κάποιον δίπλα μου, να μοιραζόμαστε πιο πολλά... τώρα καταλαβαίνω ότι ήθελα έναν κολλητό, απλώς δεν είχα καταλάβει πως αισθάνομαι. Γνωρίζω ένα παιδί με το οποίο είχαμε βγει δεκαπέντε φορές και από επικοινωνία και σεβασμό ήταν τέλεια!!!! Απλώς δεν μου έβγαινε εμένα κατι παραπάνω και του το είπα και ξεκοψαμε. Παρόλα αυτά εγώ δεν τον έβγαλα από το μυαλό μου για ένα χρόνο, τον σκεφτόμουν και ας ήταν πολύ μικρό χρονικό διάστημα που ήμασταν μαζί. Ήταν η διάρκεια της πρώτης καραντίνας τότε, οπότε ήμασταν κάπου λιγότερο από τέσσερις μαζί, αλλά δεν μπορούσαμε να βλεπόμαστε συχνά. Μετά από έναν χρόνο μου έστειλε μήνυμα και βρεθήκαμε φιλικά. Μου είπε ότι είχε χωρίσει από μια σχέση που του φέρθηκε η κοπέλα άσχημα και εγώ του είπα ότι είχα καταλάβει τον λόγο που τον έδιωξα, γιατί παρόλο που μου είχε κάνει εντύπωση, δεν ένιωσα κάτι παραπάνω, αφού συνειδητοποίησα ότι γενικά δεν αισθάνομαι έλξη. Του το είπα και πραγματικά το πήρε πολύ καλά. Έφυγε βέβαια για σεζόν το καλοκαίρι, αλλά εγώ θέλω να το προσπαθήσουμε να είμαστε μαζί. Δεν ξέρω πως θα είναι για μένα να ζοριστώ για να έχουμε κανονική σχέση και εκείνος μου λέει ότι με βλέπει πια σαν φίλη, αλλά του λέω να γυρίσει πρώτα να βγούμε και να τα συζητήσουμε από κοντά. Ναι, θέλω έναν άνθρωπο δίπλα μου και με τον συγκεκριμένο έχουμε πολύ καλή επικοινωνία και αν αυτό που έχει δείξει μέχρι τώρα είναι αληθινό, φαίνεται καλό παιδί και δεν φταίω εγώ που αισθάνομαι έτσι προφανώς. Σκέφτομαι ότι για αυτόν τον άνθρωπο θα αξίζει να κάνω ενδεχομένως παραχωρήσεις αν είναι στα υπόλοιπα (επικοινωνία και συμπεριφορά) να με καλύπτει πλήρως. Τώρα, μακάρι να πάει καλά...