ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.8.2021 | 15:17

Πανεπιστήμιο και παρέες

Καλησπέρα στην όμορφη παρέα! Θα ήθελα τη βοήθειά σας. Είμαι 21 ετών, φοιτήτρια (διάρκεια σπουδών 5 έτη) και θα ήθελα τη συμβουλή σας όσον αφορά το πώς θα μπορούσα να ξεκόψω από όλες τις παρέες που με προσεγγίζουν χωρίς να έρθω στη δύσκολη θέση να τους προσβάλω ή να δώσω την εντύπωση πως έχω κάτι μαζί τους, διότι δεν έχω απολύτως τίποτα. Τα τελευταία 4 χρόνια είμαι πολύ μοναχικό άτομο, δεν βγαίνω έξω, απομακρύνω αρκετά άτομα με τη θέλησή μου και καθώς έχω συνηθίσει τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής κατάλαβα ότι μου αρέσει περισσότερο αυτή η "ησυχία" εάν μου επιτρέπεται η κατάχρηση του όρου αυτού. Στόχος μου είναι να μπορώ να πηγαίνω στο πανεπιστήμιο χωρίς να έρχεται να μου μιλάει ή να κάθεται δίπλα μου κανένας. Παρακαλώ δεν θα ήθελα σχόλια του τύπου "άλλαξε τρόπο ζωής, διότι αυτό δεν θα σε βοηθήσει πουθενά και δεν θα πας μπροστά στη ζωή σου" καθώς κάτι τέτοιο δεν με βοηθάει. Θα ήθελα στοχευμένες προτάσεις για το πως να δώσω διακριτικά την εντύπωση πως θέλω να μείνω μόνη μου. (Ας πούμε απενεργοποίησε κάποιον λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείς). Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!
6
 
 
 
 
σχόλια

Ε κοίτα, αν σε προσεγγίζουν παρέες, δεν σημαίνει κιόλας ότι θα σε κάνουν αμέσως κολλητή τους. Αν έχετε ένα γεια και καλημέρα, δεν σε δεσμεύει πουθενά. Τώρα, αν σου ζητάνε Facebook, για παράδειγμα, μπορείς να πεις ότι δεν έχεις ή ότι το κρατάς για πολύ στενό κύκλο (ούτε εμένα μ' αρέσει να με προσθέτουν οι πάντες από τη σχολή και τη δουλειά μου). Αν σου λένε για καφέ, μπορείς να πεις ότι δεν είσαι σε φάση για εξόδους και παρέες, πιστεύω ότι θα σε καταλάβουν. Πάντως, ναι, συμφωνώ με κάποιον που το έγραψε ήδη... Ότι τώρα στα 21 σου είναι πολυτέλεια ν' απορρίπτεις έτσι εύκολα γνωριμίες. Μπορεί να μη γίνουν καλύτεροί σου φίλοι, αλλά είναι μια δικτύωση που ποτέ δεν ξέρεις πώς θα σου φανεί χρήσιμη, ειδικά αν ταιριάξετε ως προς το επίπεδό σας. Στα 21 σου το να μη σε πλησιάζουν εύκολα άλλα άτομα μπορεί να σου φαίνεται ανακουφιστικό και ίσως να σε κολακεύει κιόλας (στο στυλ "ουάου, μου αρέσει που φαίνομαι τόσο κλειστή που δεν με πλησιάζουν"), αλλά αργότερα με παρόμοια κατάσταση θα σε πιάνει το παράπονο ("μα τι έχω επιτέλους, βρωμάω ή είμαι τόσο αλλόκοτη που δεν ενδιαφέρονται να με γνωρίσουν;¨). Αλλά μόνο ο χρόνος θα δείξει. Ας τ' αφήσουμε κατά μέρος αυτά. Ζήσε ό,τι είναι να ζήσεις και θα βρεις το δρόμο σου.

Εχεις σκεφτει απλα να πεις την αληθεια ? Οπως την λες εδω πέρα σε αυτες τις ανωνυμες γραμμες. Δεν χρειαζονται τεχνασματα .
Στην αρχη μπορει να ειναι λιγο κουραστικό αλλα φανταζομαι οτι θα παει απο στομα σε στομα.
Λεγοντας την αληθεια και δεν τους προσβαλεις και ουτε κινδυνευεις να φανεις αγενης. Υπαρχει και η περιπτωση να σε καταλαβουν κιολας.
Και ισως αμα αλλαξεις γνωμη καποια στιγμή να ειναι πιο ευκολο να προσεγγισεις καποια ατομα.

Να και μια διαφορετική εξομολόγηση. Συνήθως όλοι λένε ότι δε μπορούν τη μοναξιά. Εξεπλάγην με την τόσο αντικοινωνική σου στάση αλλά αν έτσι νιώθεις δικαίωμά σου. Σβήσε σοσιαλ, πάρε ένα νοκια 3330 από τα παλιά και άλλαξε αριθμό.

Καθώς και εγώ, όσο ήμουν φοιτητής θέλησα να απομακρυνθω από όλους για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, μπορώ να καταλάβω την εξομολόγηση σου. Όπως αναφέρεις είχα διαγράψει τα σοσιαλ, πήγαινα στα κενά κατευθείαν στη βιβλιοθήκη η' έφευγα αν ήταν μεγάλα και πήγαινα βόλτες μόνος μου και όποτε κάποιος μου έπιανε τη κουβέντα, δεν έδινα συνέχεια. Τώρα μπορείς να δεις ποια μαθήματα έχουν ομαδικές εργασίες και να μην τα επιλέξεις αν είναι επιλογής.

Προς εξομολογηση

Κάνε ο,τι σου λένε, είτε μιλα τους κοφτά είτε αρνησου εξόδους και πίστεψέ με κανείς δε θα επιμείνει ιδιαίτερα σε ένα άτομο τυπικό απαθες και κλειστό. Στο υπογράφω όμως ότι μια μέρα θα το μετανιωσεις, γιατί αυτό που βιώνεις τώρα, που έρχονται έτσι εύκολα κ σου μιλάνε κτλ δε θα συμβαίνει σε πιο μεγάλη ηλικία.Στα 30 σου θα λες τι χαζομάρες έκανα τότε.Θα το δεις εν καιρώ.Θα καταλάβεις επίσης μελλοντικά ότι για να πορευτείς δε χρειάζονται μόνο φίλοι αλλά και παρέες /γνωστοί.

Απλούστατα αν κάθεται κάποιος δίπλα σου και σου μιλάει μπορείς να δίνεις πιο τυπικές απαντήσεις τύπου όχι ναι εντάξει κλπ ...για παρέα πάλι πρώτον δεν νομίζω να σου προτείνουν αν εισαι τόσο τυπικη κατά δεύτερον αν προτείνουν θα πεις ένα δνε είμαι σε φάση για κάτι τέτοιο ...η να πεις ότι είσαι μοναχικό άτομο και δεν αναζητάς παρέες ..αυτά χωρίς πολλά πολλά λόγια ....μπορείς να λες ένα καλημέρα επίσης εάν ανοίξουν οι σχολές (το εύχομαι ) μπορείς στα διαλλειματα να αποφεύγεις να κάθεσαι δίπλα με παρέες και να κάνεις βόλτες μόνη σου ...νομίζω θα το λάβουν το μύνημα ...πάντως επειδή είμαι στην ηλικία σου απορώ στο θέμα μοναξιάς σε τέτοιο βαθμό και πως να σου βγαίνει τέτοια ανάγκη να μην μιλάς σε κανέναν ωστόσο είναι δικαίωμα σου να ζήσεις όπως θέλεις !!!

Scroll to top icon