Την πιο όμορφη και πρακτική συμβουλή μου την είχε δώσει η ψυχολόγος μου περίπου 9 μήνες πριν. Και είναι πολύ απλή, αποτελείται από δύο λέξεις : Βήμα-βήμα.
Όταν το άκουγα να το λέει επαναλαμβανόμενα νευρίαζα απίστευτα. Εγώ μέσα μου καιγόμουν για το τι θα γίνει σε 6 μήνες, σε 1 χρόνο και βάλε και εκείνη μου έλεγε να κάνω ένα βήμα τη φορά. Άργησα πολύ να το καταλάβω και δυσκολεύτηκα αρκετά όμως στο τέλος ήταν ότι καλύτερο μου χάρισε από τις συνεδρίες μας.
Πράγματι δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τόσο καιρό μπροστά. Για να φύγεις από την πόλη που σπουδάζεις, που αν κατάλαβα καλά αυτό θες, πρέπει να τελειώσεις την σχολή σου. Αυτό σημαίνει ότι έχεις δυο χρόνια ακόμα, τουλάχιστον, οπότε μην βιάζεσαι. Επικεντρώσου στο να περάσεις τα μαθήματά σου, μόλις φτάσεις στο τέταρτο έτος να μην χρωστάς καθόλου αν είναι εφικτό οπότε μόλις τελειώσουν οι σπουδές σου να φύγεις κατευθείαν.
Είναι λογικό να μην ξέρεις τι θέλεις να κάνεις μετά, εδώ άλλοι τελειώνουν τις σπουδές τους και περνάνε αρκετά χρόνια μέχρι να διαλέξουν το μεταπτυχιακό που τους ταιριάζει ή γενικότερα τη ζωή που θέλουν να ακολουθήσουν.
Σε 2 χρόνια από τώρα θα είσαι διαφορετικός άνθρωπος και εσύ και το αγόρι σου οπότε μπορεί τα δεδομένα να είναι διαφορετικά.
Όπως και να 'χει ελπίζω να βρεις τον δρόμο σου.
