ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.10.2021 | 14:03

Τοσοι μονοι;

Τελευταια παρατηρησα ποσο μονη ειμαι και ποσοι μονοι υπαρχουν. Χωρισα, ολοι οι φιλοι μου ειναι στις δουλειες τους, και δουλευοντας απ' το σπιτι περναω μερες και νυχτες χωρις να εχω δει κανεναν, συχνά και χωρίς να έχω μιλήσει με κάποιον. Εχω βρει πολλους τροπους να περναω το χρονο μου και να μην "βαριεμαι" αλλα συγγνωμη, ως κοινωνικα οντα, αυτο θα πει τα βρισκω με τον εαυτο μου; Πώς ακριβώς θα μπορέσω να μοιραστω τη ζωη μου με καποιον αν τελικα εχω συνηθισει και μου αρεσει κιολας να περνω και μονη μου καλα; Το βρισκω απιστευτα αντιφατικο, και παραλληλα τρομακτικο που ειμαστε τοσοι πολλοι ..
8
 
 
 
 
σχόλια

Εχεις σκεφτεί να γραφτείς σε μια κοινωνική δραστηριότητα και να προσπαθήσεις να κάνεις φίλους; Αν περιμένεις να πέσει ο φίλος από τον ουρανό, ίσως και να μη συμβεί αυτό. Σίγουρα η συνθήκη του κόβιντ δε βοηθάει, αλλά όντως υπήρχε πολλή μοναξιά και πριν. Τη ζωή μας εμείς τη διαμορφώνουμε και αν παίζεις συνέχεια άμυνα είναι πιθανό να καταλήξεις με λιγότερες χαρές. Αναρωτιέμαι πάντως αν ερχόταν ένας τύπος κ σου μιλούσε έτσι σε μια καφετέρια πως θα του φερόσουν;

Πώς είναι το "έτσι"; Γενικά είμαι πολύ κοινωνική γι αυτο το βιωνω εντονα τωρα και λογω κοβιντ και λογω μεταβατικου σταδιου στη ζωη μου... Η κοινωνικη δραστηριοτητα παντως καλη ιδεα ευχαριστω :)

Αφού οι άνθρωποι πλέον απορρίπτουν με το παραμικρό, είτε γιατί δεν έχουν υπομονή, είτε γιατί θεωρούν ότι έχουν ανεξάντλητο αριθμό επιλογών επαφών, και δεν επενδύουν στον περίγυρο τους,πως ακριβώς να καλυτερεύσει αυτή η κατάσταση; Γενικά χρειάζεται μια ισορροπία μεταξύ περνάω καλά και ποιοτικά μόνος μου και της κοινωνικοποίησης αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω ότι η πλάστιγγα γέρνει προς το πρώτο από τα δύο.

Εδώ παίζει ένα ρόλο και η ηλικία σου. Αν είσαι πχ κοντα στα 40 και έχοντας συνηθίσει την μοναξιά, μην περιμενεις να ξεβολευτεις εύκολα. Ακόμα κι αν γνωρίσεις τον κατάλληλο, θέλει πολλή δύναμη για να απαγγιστρωθείς από αυτήν και να προχωρήσεις σε μια ουσιαστική δέσμευση.

ΚΑΝΕΝΑ ρολο δεν παίζει η ηλικια ΑΛΛΑ το ποσο ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΟΥ ΚΥΚΛΟ.

Υστερόγραφο:
μεγαλα γραμματα = Bold

Και όμως παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία, το να πλησιάζει ένας άνθρωπος τα 40 η τα 50 η τα 60 και να είναι μόνος του, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κλειστός χαρακτήρας, μπορεί απλά να έχει κάποια στάνταρ για την επιλογή συντρόφου, τα οποία απλώς δεν του κάθονται οπότε προτιμάει την μοναξιά από το μπλέξει με σαβούρα, όπως κάνουν τόσοι και τόσοι. Και ναι όσο μεγαλώνεις, ρίχνεις πιο δύσκολα νερό στο κρασί σου, ξεβολευεσαι πιο δύσκολα,γιατί και η ζωή χωρίς σύντροφο έχει πολλά πλεονεκτήματα τα οποία από μια ηλικία και μετά, δύσκολα τα απαρνιεσαι.

Είμαι κοντά στα 28 και καθόλου κλειστος χαρακτηρας γι αυτο απορω με την αντιφαση που υπαρχει στην κοινωνια... μακαρι να μας δινονται σ ολες τις ηλικιες αφορμες να ξεβολευομαστε.. το βολεμα ειναι που φοβαμαι μην μ αρεσει

Scroll to top icon