ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και αρκετό διάστημα η σχέση μας δέν πήγαινε καλά.Το ενδιαφέρον ήταν μειωμένο και από τις δύο πλευρές,η επικοινωνία σχεδόν ανύπαρκτη,οι τσακωμοί συχνοί ακόμα και για ασήμαντα πράγματα,και επιθυμία για σέξ υπήρχε μόνο από την πλευρά του,γιατί εγώ εξαιτίας όλων όσων συνέβαιναν δέν είχα διάθεση.Πρίν από 2 μήνες του είπα πως είναι καλύτερα να χωρίσουμε,μου ζήτησε να κάνουμε προσπάθεια,και μου υποσχέθηκε πως άν δέν υπάρξει αποτέλεσμα θα χωρίσουμε.Δέχθηκα,αλλά δυστυχώς όποτε κάτι πήγαινε να αλλάξει,ξαναχάλαγε και γυρνούσαμε στα ίδια.Εχθές συζητήσαμε,και του είπα ότι άδικα προσπαθούμε,δέν βγαίνει κάτι,και ότι η μόνη λύση είναι να χωρίσουμε.Προσπάθησε να με μεταπείσει,και όταν του είπα ότι η απόφαση μου είναι οριστική,μου είπε ότι αυτό που κάνω θα το μετανιώσω.Τον ρώτησα τί εννοεί,και μου είπε ότι αυτό θα το διαπιστώσω είτε σύντομα είτε αργότερα,αναλόγως.Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του,δέν ήθελε να πεί τίποτα περισσότερο,και φύγαμε και πήγαμε ο καθένας στον προορισμό του.Αυτό που μου είπε μου φάνηκε σάν απειλή,ίσως να είμαι και υπερβολική,αλλά όταν μου το είπε ένιωσα πως δέν ήταν αυτός με τον οποίο ήμασταν μαζί σχεδόν 2 χρόνια,αλλά κάποιος άλλος.Όσο καιρό ήμασταν μαζί,δέν ένιωσα ποτέ κάτι απειλητικό από μέρους του ούτε κάτι που θα με έκανε να φοβηθώ.Επίσης,δέν υπάρχει απολύτως τίποτα με το οποίο μπορεί να με απειλήσει ή να με εκβιάσει.Πάντα ήμουν προσεκτική και επιφυλακτική στα λόγια μου,στις πράξεις μου,στις κινήσεις μου,στα πάντα.Παρόλα αυτά,μετά απ'αυτό έχω αναστατωθεί,το βράδυ δέν μπόρεσα να κοιμηθώ και σκεφτόμουν.Τί να κάνω,πώς να ηρεμήσω;Να τον πάρω να μιλήσουμε;Υποτίθεται πως χωρίσαμε για να ηρεμήσουμε και να είμαστε καλύτερα κι εκείνος κι εγώ,κι εγώ τώρα νιώθω πιό χάλια από πρίν.