Μου αρέσει πολύ να λέω γλυκόλογα στην κοπέλα μου και να την χαρακτηρίζω με ωραίες λέξεις.Μου βγαίνει φυσικά,έτσι νιώθω και αυτό κάνω γιατί είμαι τρελός γι'αυτήν.Εχθές της είπα 2-3 φορές "κουκλάρα μου".Την τελευταία φορά που της το είπα,μου λέει "εντάξει,κούκλα είμαι,αλλά όχι και κουκλάρα,μήν λέμε και υπερβολές".Από τον τρόπο που το είπε και το ύφος που πήρε,κατάλαβα ότι έκανε πλάκα,μάλιστα γέλαγε κιόλας.Τότε κι εγώ της είπα ότι στα μάτια τα δικά μου είναι κουκλάρα.Ε τότε στράβωσε και άρχισε να μου λέει ότι δηλαδή εννοώ ότι εγώ την βλέπω κουκλάρα και ότι δέν είναι στην πραγματικότητα.Αρχίσαμε λοιπόν μιά συζήτηση,εγώ προσπαθούσα να της εξηγήσω και να καταλάβω γιατί της φάνηκε κακό αυτό που της είπα,και εκείνη επέμενε στην άποψη της.Τελικά το δέχθηκα γιατί θα χάλαγε η βραδιά.Πάντως μετά καταλάβαινα ότι εξακολουθούσε να είναι πειραγμένη απ'αυτό,και ακόμα και σήμερα όσες φορές μιλήσαμε έδειξε ότι μου κρατάει μούτρα.Κι ενώ είναι όμορφη κοπέλα,όχι γιατί το λέω εγώ,αντικειμενικά είναι,γιατί κόλλησε σ'αυτό;Έχει όλα τα καλά,αλλά είναι να μήν πεισμώσει με κάτι,και κάποιες φορές κολλάει με τις λέξεις σε υπερβολικό βαθμό.Άν είναι έτσι,να μήν της ξαναπώ τίποτα για να έχουμε την ησυχία μας.Δυσκολεύομαι πολλές φορές στο πώς να την αντιμετωπίσω και χαλιέμαι κι εγώ.