ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, για αρχή να δηλώσω πως γνωρίζω ότι στις σχέσεις μου έχω θέματα ζήλειας. Όλα άρχισαν όταν μια μακροχρόνια σχέση μου (6 χρονακια) με παραμερουσε διαρκώς και έδειχνε ενδιαφέρον σε μια συνάδελφο. Προφανώς, πίστευα ότι ήταν φιλικό, μέχρι που άρχισε να κρύβει τις εξόδους τους, να λέει ψέματα διαρκώς κτλπ. Γνώρισα ένα παιδί, μετά από ένα χρόνο που έκανα υπομονή και συζητήσεις και προσπάθειες, και αφού χώρισα, μετά από λίγο καιρό ήμασταν μαζί. Είμαστε μαζί πλέον 1.5 χρόνο και αλήθεια ζηλεύω τρελα... Έχει δώσει κάποια δικαιώματα, με την έννοια ότι πχ αν ρωτήσω ποιοι είναι έξω θα ξεχάσει να πει ότι είναι κάποια κοπέλα, μιλούσε στις αρχές με διάφορες, αλλά πολύ αρχές, αλλά πλέον δεν δίνει δικαιώματα. Το θέμα είναι ότι έχω φτάσει σε σημείο να με αγχωνει όταν βγαίνει...τι κάνει, που είναι, με ποιους, αν λέει ψέματα κτλπ Η κοπέλα του ενός, έχει μια κολλητή που ο δικός μου πριν από εμένα την ήθελε. Ήρθε μια φορά σε μια έξοδο αυτή μαζί μας και ο δικός μου σπαστηκε που δεν του είπε ειδικά σε αυτόν ένα προσωπικό γεια, γιατί λέει ήταν χρόνια φίλοι... Σπαστηκε ρε φίλε που η άλλη ήρθε με το αγόρι της και ενώ είπε σε όλους μας ένα γενικό γεια, δεν του είπα αυτουνου συγκεκριμένα. Αλήθεια, έλεος. Έχω γίνει τοξική χωρίς να το καταλάβω και χωρίς να θέλω να φανώ κάπως, αλήθεια δε θα έπρεπε να είμαι σε θέση να ζηλεύω. Το θέμα είναι ότι γενικά μου προκαλεί όλη η σχέση μια μεγάλη ανασφάλεια... Ξενερώνει εύκολα πολύ. Πχ, δεν μπορώ τους φίλους του. ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΟΚ. Δικοί του δεν είναι; Εγώ γιατί πρέπει να βγαίνω μαζί τους διαρκώς και αν δεν το κάνω σπαζεται; Πραγματικά. Λένε οι ίδιοι ότι πιστολιαζω συνέχεια και ρε παιδιά κάθε φορά που βγαίνω με φέρνουν σε άβολη θέση κάνοντας πλάκα ότι το αγόρι μου με κερατωνει κτλπ και γενικά με ρωτάνε πολύ σκαλωτικα πράγματα για να με φέρουν σε άβολη θέση. Πήγαινα συνέχεια στις αρχές, αλλά πλέον δεν μπορώ να στρεσαρω τον εαυτό μου για να ικανοποιήσω την όποια ανάγκη του αγοριού μου. Απλά πλέον τον ξενερώνει και αυτό. Του το έχω συζητήσει και μόνιμα λέει ότι έτσι κάνουν πλάκα αυτοί...Που αν αρχίσω να ρωτάω τις κοπέλες τους "για πλάκα" αν παίζει κανένα γκομενάκι, θα γίνουν έξαλλοι. Πλέον φοβάμαι πως αν δεν πηγαίνω, θα βρει άλλη. Θα του φέρει η κοπέλα του ενός την παλιά καψούρα του (που ανέφερα παραπάνω) και θα με αφήσει ή θα με κερατωσει. Το θέμα μου, όμως, δεν είναι ότι τους υπερασπίζεται, αλλά ότι δεν καταλαβαίνει πόσο κακό μου κάνει αυτή η πίεση... Τις τελευταίες μέρες είμαστε κάπως. Λέει ότι τον πιέζει και τον πνίγει να μου λέει όταν βγαίνει με ποιους είναι...κάτι που είχα ζητήσει από τις αρχές γτ πλέον έχω αλλάξει πολύ. Το είχε δεχτεί, μέχρι χθες που έκανε ένα ξέσπασμα από το πουθενά. Δεν μπορώ πλέον να ρωτήσω τίποτα...μετράω τις λέξεις μου, ΟΛΑ. Μπορεί στο σπίτι του να δω κάτι ύποπτο, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΡΩΤΉΣΩ, γιατί θα πει ότι πνίγεται κτλπ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΓΩΙΣΜΌ. ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Θέλω ειλικρινά την ταπεινή σας βοήθεια για όλα αυτά, μέχρι να το πάρω απόφαση να ξεκινήσω με κάποιον ειδικό...