Αγαπητοί αναγνώστες του lifo, γράφω εδώ καθώς δεν έχω πού αλλού να ζητήσω βοήθεια, ελπίζω να λάβω απαντήσεις.
Είμαι 28 χρονών, έχω βγάλει 2 πανεπιστήμια και δουλεύω εδώ και κάποιο καιρό συν του ότι είμαι και μουσικός. Μένω με τους γονείς μου.
Πριν 2 χρόνια γνώρισα κάποιον μικρότερό μου κατά 4 έτη. Είμαστε από τότε μαζί... Αλλά ο χαρακτήρας του είναι τρομακτικός... Μ' έχει χτυπήσει πάρα πολλές φορές κι έχω γυρίσει στο σπίτι με μελανιές που πασχίζω να κρύψω από τους γονείς μου. Τελευταία μου τραβάει απλά τα μαλλιά για να μην μου αφήνει σημάδια...
Το ότι μου φωνάζει και με βρίζει είναι σύνηθες και καθημερινό, έχει αρχίζει πια και μου γίνεται ρουτίνα... Με ελέγχει συνεχώς, δεν μ αφήνει να βγω μόνη ή με φίλους αν δεν έρθει κι αυτός... Ζηλεύει πάρα πολύ, νομίζει συνεχώς ότι θα βρω άλλον... Ψάχνει το τηλέφωνό μου και στέλνει σε αγνώστους που απλά βγάζει προτεινόμενους το messenger γιατί νομίζει ότι κάτι τρέχει... Ως και τους χάρτες google μου ψάχνει για να δει αν πήγα κάπου...
Τώρα μου είπε να συγκατοικήσουμε κι εγώ του είπα όχι... Τον φοβάμαι πάρε πολύ... Με απειλεί συνέχεια ότι θα μου κάνει κακό αν χωρίσουμε και βρω άλλον, με απειλεί ότι θα πει φρικτά πράγματα στη μαμά μου... Τελευταία νιώθω συνέχεια ότι με παρακολουθούν, φοβάμαι μήπως έρθει στη δουλειά μου ή μήπως με έχει χακάρει...
Εγώ ήμουν ένα παιδί με όνειρα κάποτε... Ήθελα να κάνω μεταπτυχιακό, ταξίδια... Δεν με πειράζει που δεν αγαπάει το διάβασμα όπως εγώ και είναι μάστορας, με πειράζει η έλλειψη παιδείας και τρόπων, που είναι κάτι που δεν διδάσκεται σε κανένα πανεπιστήμιο...
Ποτέ δεν θα εκτιμήσει τις γνώσεις μου γιατί γι αυτόν οι γυναίκες πρέπει να είναι νοικοκυρές και να κάθονται στο σπίτι και να μεγειρεύουν... Δεν θέλω να χαντακώσω έτσι τον εαυτό μου, έχω παλέψει πάρα πολύ στη ζωή μου... Νιώθω ότι θα με φυλακίσει και τελευταία δεν μπορώ να κοιμηθώ και πέφτω απ το κρεβάτι...
Δεν αντέχω άλλο, πίνω συνέχεια μπύρες για να ξεχνιέμαι και θέλω να πάω σε ψυχίατρο...