ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.11.2021 | 14:15

Παρεμβατικοί- χειριστικοί γονείς..σε απογνωση

Παρακαλώ πολύ ας μου απαντήσει όποιος έχει περάσει ή περνάει τα ίδια. Ειμαι 23 χρονων κοπέλα και πριν ένα χρόνο γύρισα από τη φοιτητική μου πόλη, πίσω στο πατρικό μου. Θέλω να φυγω απο το πατρικό μου σε άλλη πολη ιδανικά αλλά πώς φευγεις χωρις να εχεις κατι εκει;; Έχει χρόνια που έχω συνειδητοποιήσει ότι οι δικοι μου θέλουν να ελέγχουν τη ζωή μου στα πάντα αλλα ανακαλύπτω συνεχώς και νέες πτυχές και καταστασεις μεσα από την ψυχοθεραπεία μου που την εχω τόσο ανάγκη. Οταν σπουδαζα ειδικα η μανα μ μου ετρωγε την ψυχη με το τι ωρα να γυρναω να προσεχω να την παρω τηλ αμεσως καθε μερα, με ποιους ειμαο ποιοι ειναι.. τοσο ψυχοφθορο που δεν παιρναγα καλα εξω. Μπορώ να γραφω μέχρι του χρόνου.. Μπορω να πω οτι τους φοβαμαι και ξερω οτι παταν σε αυτο. Δεν μπορω να πατησω ποδι εγω γιατι θα με παρει ο διαολος, δεν τολμω μα μιλησω γενικα δεν με ακουν ουτε με σεβονται ναι δημιουργειται ενα κλιμα μεσα στις φωνες και τις απειλες καποιες φορες. Ψυχολογικος πολεμος και συναισθηματικη κακοποιηση εν ολίγοις. Αυτο που θελω να ρωτησω ειναι τί κανατε εσεις όταν οι δικοι σας δεν σεβονται ουτε το γεγονος οτι μπορει να αλλαζετε στο δωματιο σας και μπαινουν παντα παρα τις παρατηρησεις σας;; Τι κανετε οταν θελετε να βρειτε δουλεια και να νοικιασετε ενα σπιτι δικο σας που θα το πληρωνετε εσεις αλλα δεν δεχονται οτι το κλειδι το εχετε εσεις και δεν θα μπαινουν οποτε θελουν στο σπιτι σας αλλα και παλι δεν το δεχονται;; ........σε απογνωση...συγνωμη για το σεντονι....
7
 
 
 
 
σχόλια

Γεια σου κορίτσι μου, δυστυχως βρίσκομαι σε παρόμοια φάση με εσένα αν και είναι καπως καλύτερα τα πράγματα. Αυτό που σκέφτομαι να κάνω εγώ και αυτό που θα σου πρότεινα είναι να είσαι καταρχάς εντάξει με τις υποχρεώσεις σου, τι εννοώ να έχεις πάρει έστω το πτυχίο σου ώστε να μην έχουν να σου πουν κάτι. Απο κει και πέρα μάζεψε όσα περισσότερα χρήματα μπορείς και φύγε χωρίς προειδοποίηση, είτε πήγαινε σε φίλες είτε στο αγόρι σου αν έχεις. Σίγουρα όμως φύγε απο την πόλη σου. Κοίταξε τον ευατό σου και μόνο και μην σε νοιάζει τι θα πουν ούτε οι γονείς σου, ούτε ο κόσμος. Τέλος, θέλω να σου πω οτι οι γονείς μας θέλουν σίγουρα το καλό μας και σίγουρα μας αγαπούν αλλά με λάθος τρόπους πολλές φορές. Φύγε μακριά κοριτσάκι μου για να σωθείς και αν θέλουν θα καταλάβουν τα λάθη τους.

Σε καταλαβαίνω. Όσοι είναι έξω από αυτές τις καταστάσεις δεν το καταλαβαίνουν πόσο ψυχοφθόρο και δύσκολο είναι οι δικοί σου άνθρωποι να είναι εναντίον σου, απλώς προσπάθησε να βρεις μια δουλειά, σιγά σιγά να βρεις ένα σπίτι δικό σου. Ένα αγόρι που να σεβαστεί την κατάσταση, μήπως συγκατοικήσεις και γλυτώσεις και να βγαίνεις όσο μπορείς. Καλή δύναμη και υπομονή!!!!!!

Θα σου πω τι έκανε μια φίλη μου απλά και ωραία μια μέρα χωρίς προειδοποίηση από καιρό πριν. Ζούσε σε μικρή πόλη χωρίς καμία προοπτική και τα έβαλε κάτω και αποφάσισε να φύγει και να πάει σε μια μεγαλύτερη πόλη. Για αρχή θα τη φιλοξενούσε μια φίλη της και θα έβρισκε δουλεια και θα νοίκιαζε μετά.
Έρχεται η μέρα απλά το ανακοινώνει, έμειναν κόκκαλο αλλά δε μπορούσαν και να το αρνηθούν. Η κοπέλα ήταν πάνω από 20 χρονών.
Πρέπει να βρεις τρόπο να μην αγχώνεσαι με τις πιθανές φωνές και απαγορεύσεις των γονιών σου. Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είσαι παιδάκι πια. Έχεις μεγαλώσει και με το να φέρονται έτσι χειρότερα τα κάνουν, δείχνουν ότι δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους. Νιώθουν ανεπαρκείς ως προς την αναθρεψη σου,τόσο που δε σε αφήνουν σε χλωρό κλαρί,νομίζουν πως όπου είσαι έξω από το σπίτι ή μακριά τους εσύ θα ξεφύγεις.
Αποτυχημένοι γονείς συγνώμη κιόλας,τα κάνουν όλα χειρότερα. Σε εμποδίζουν να βγεις από το πέπλο προστασίας τους,από τη θαλπωρή του σπιτιού και να ζήσεις μια ζωή ως ενήλικη. Στερείσαι πολλές εμπειρίες που είναι χρήσιμες για να πάρεις μια γεύση από την πραγματική ζωή.
Κορίτσι μου αν μπορείς κάνε όπως έκανε η φίλη μου, ή ψάξε να βρεις δουλειά άλλου και απλά ανακοίνωσε το. Στη χειρότερη εξαφανίσου και απλά στειλτους ένα γράμμα. Πρέπει να καταλάβουν πως μεγάλωσες,πως πρέπει να ανοίξεις τα φτερά σου,να φας τα μούτρα σου, να σηκωθείς,να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και να μάθεις τη ζωή.

σε πνίγουν αλλά κ αυτοπαγιδευεσαι α) οικονομική αυτοδυναμία β) διαμονή μακριά τους γ) κόβεις παράλληλα μαχαίρι ν δίνεις λογαριασμό να φωνάξουν ν σκουξουν ν τουμπανισουν απ θυμό θ τους περασει κλπ κλπ κλπ

Ειμαι η εξομ. Πίστεψε με δεν ειναι καθολου μα καθολου ευκολο, δεν αυτοπαγιδευομαι αν και καταλαβαινω τί λες. Ευκολο να το λες αλλα δυσκολο στην πραξη, καταλαβαινεις πώς το λεω. Δεν σεβονται τα ορια μου και την αποψη μου. Ακομη και δικο μου μισθο να εχω και να πληρωνω εγω το σπιτι μου ειναι ατομα που για να σε δωσω να καταλαβεις, θα βγαλουν και αντικλειδια χωρις να με ρωτησουν και αν θελουν θα μπαινουν κιολας οποτε γουσταρουν παρα τις δικες μου φωνες και παραπονα. Δεν τα γραφω ψυχραιμη ολα αυτα καθολου απλα δεν μπορω να πατησω ποδι. Ενα αλλο ...Η μανα μ αν δεν της πω καποια δικα μου νεα πχ (δεν της τα λεω ολα εννοειται) κραταει μουτρα δεν μ μιλαει κτλ....πολλα παραδειγματα μπορω να σε δωσω...δεν τους περνσει ο θυμος οπως λες σε τετοια ατομα δεν παλευονται απλα....ειμαι φουλ στενοχωρημενη και σε αδιεξοδο....

Κάτι δεν έχεις καταλάβει καλά. Το παιχνίδι αυτό είναι αμφίδρομο: όσο δεν σου μιλάει η μάνα σου, άλλο τόσο μπορείς να μην της μιλάς κι εσύ! Τι θα σου κάνει, τον φάλαγγα και καυτά αυγά στις μασχάλες για να μιλήσεις;
Έπειτα, πώς θα βγάλουν αντικλείδια αν εσύ η ίδια δεν τους δώσεις τα κλειδιά ώστε να τα αντιγράψουν;
Όσο μεγαλώνουν οι γονείς και τα παιδιά, πι γονείς είναι που έρχονται σε θέση αδυναμίας. Θα γίνουν ανήμποροι κάποια στιγμή, θα μείνουν μόνοι κάποιοι στιγμή και θα τους καίει και θα τους τσουρουφλίζει που το παιδί τους δεν θα κρατάει επαφή. Όμως κανείς πρέπει να τα υπολογίζει αυτά από πριν και να μην γίνεται δυνάστης του παιδιού του. Μετά δεν του φτσίει κανείς αν του κόψουν την καλημέρα.

Αυτό που σε τρώει είναι ότι είσαι 23 χρονών κι ακόμη ψάχνεις την ΑΠΟΔΟΧΗ και την επιβεβαίωσή τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν στην έδωσαν όταν έπρεπε, απλόχερα, γενναιόδωρα, να αποκτήσεις αυυοπεποίθηση. Απέτυχαν ως γονείς. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή την αποτυχία πρέπει να την κουβαλήσεις μόνη σου ολόκληρη ζωή! Το θέμα, όπως θα δεις στο λινκ, είναι παλιό όσο κι οι λάσπες:

https://m.youtube.com/watch?v=VaBPY78D88g

Κάνε τα εξής με αυτή τη σειρά.

1.Άνοιξε λογαριασμό τραπέζης με ΜΟΝΟ εσένα δικαιούχο και βάζε όσα περισσότερα χρήματα μπορείς κάθε μήνα.

2. Σκέψου γνωστούς, φίλους κλπ που μένουν σε άλλα μέρη και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στις πρώτες λίγες μέρες (έμφαση στο λίγες, γιατί θα είναι πιο πιθανό να βοηθήσουν έτσι).

3.Ψάχνε για οποιαδήποτε δουλειά αρχικά στο επιλεγμένο φιλικό μέρος. Θα σε βοηθήσει το κομπόδεμα όσο ψάχνεις.

4.Αφού οργανώσεις τα πάντα φεύγεις, χωρίς συζητήσεις κι υπαινιγμούς. Δεν ζητάς, ανακοινώνεις. Θα εκβιάσουν, θα σκυλιάσουν, θα γίνουν κακοί, αλλά δεν ζούμε ευτυχώς στην Ισλαμαμπάντ. Δεν μπορούν παρά να σε αφήσουν να φύγεις. Αν μετά κόψουν την επαφή ελπίζοντας να σπάσεις τα μούτρα σου και να γυρίσεις ταπεινωμένη, είναι περαιτέρω απόδειξη ότι απέτυχαν ως γονείς. Ο καλός γονιός θέλει την ευτυχία του παιδιού του, έστω με προσωπικό κόστος.

Σου εύχομαι κουράγιο και σου εύχομαι να θυμώσεις μαζί τους. Πολλεπς γυναικείες ζωές αλέσθηκαν στις μυλόπετρες της "γονικής προστασίας", νισάφι, φτάνει, μην γίνεις στατιστική.

Scroll to top icon