Θα γράψω όλα τα δεδομένα για να έχετε μια καθαρή εικόνα. Δουλεύω σε μια εταιρία με σύμβαση μερικής απασχόλησης, 4ωρος. Τα λεφτά είναι λίγα αλλά καλύπτουν τα καθημερινά έξοδα μου καθώς μένω με τους δικούς μου. Το αντικείμενο της δουλειάς είναι εντελώς άσχετο με τις σπουδές μου και εξίσου άσχετο με όσα είχαμε συμφωνήσει πριν υπογράψω. Πρόγραμμα βγαίνει κάθε βδομάδα κάποιες μέρες είμαι πρωί, κάποιες απόγευμα κάποιες βράδυ. Αρκετά μακριά από το σπίτι μου οπότε κάνω άλλο ένα 2ωρο στο πηγαινελα. Αρνητικό για μένα το ότι πρέπει να παρακολουθούμε έξτρα δωρεάν σεμινάρια στον ελεύθερο χρόνο μας αναγκαστικά.
Ταυτόχρονα κάνω ένα μεταπτυχιακό το οποίο με δυσκολεύει πάρα πολύ και ήδη βλέπω ότι έχω αρχίσει να έχω κενά, τα οποία με τη μέρα συσσωρεύονται. Προσπαθώ να διαβάζω καθημερινά αλλά οι διαθέσιμες ώρες δεν μου φτάνουν γιατί 1ον) το αντικείμενο είναι πολύ καινούριο για μένα οπότε πρέπει να μάθω μεγάλο όγκο πληροφοριών, 2ον) δεν έχω την παραμικρή εμπειρία με εκπόνηση εργασιών καθώς στο προπτυχιακό δεν είχαμε εργασίες, 3ον) δεν προλαβαίνω να βρω βιβλιογραφία.
Και όλα αυτά με μηδενική κοινωνική ζωή.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να παραιτηθώ όμως σκέφτομαι ότι θα μείνω χωρίς εισόδημα. Έψαχνα καιρό ακόμα και για να βρω αυτή την εργασία μερικής απασχόλησης. Ξέρω όμως ότι θα χάσω το μεταπτυχιακό και τις υπόλοιπες ανοιχτές υποχρεώσεις μου (γλώσσες και σεμινάρια) εάν συνεχίσω. Και νιώθω ότι για 300 ευρώ δεν αξίζει, γιατί είναι το μέλλον μου.
Θέλω να δουλέψω αλλά χρειάζομαι ένα δίμηνο τουλάχιστον να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες, γιατί και δουλειά και μεταπτυχιακό ξεκίνησαν ταυτόχρονα και έχασα το μπουσουλα.
Θα θελα να μου πείτε τη γνώμη σας. Εσείς τι θα με συμβουλεύατε να κάνω? Αξίζει να παραιτηθώ και να επικεντρωθώ στις σπουδές, ψάχνοντας κάτι καλύτερο ταυτόχρονα?