Από του χρόνου να κανονίζεις για καφέ με 2-3 φιλαράκια το απόγευμα και να σβήνεις τούρτα μαζί τους :) πες ότι πας για καφέ άμα υπάρχει θέμα! Άμα μπορείς κάνε και λίγη οικονομία για να τους κεράσεις τους καφέδες
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Από του χρόνου να κανονίζεις για καφέ με 2-3 φιλαράκια το απόγευμα και να σβήνεις τούρτα μαζί τους :) πες ότι πας για καφέ άμα υπάρχει θέμα! Άμα μπορείς κάνε και λίγη οικονομία για να τους κεράσεις τους καφέδες
Την τούρτα την τρως όλη μόνη σου ή τη βάζεις στο ψυγείο και την μοιράζεστε την επόμενη μέρα;
Λυπηρό ναι, pathetic όχι. Ένιωσα τη μοναξιά στο κείμενο σου. Το να μην κάνεις κάτι στη δουλειά ή εκτός σπιτιού άντε, το καταλαβαίνω. Αλλά να μη μπορείς να τα γιορτάσεις με την οικογένειά σου είναι μαλακία. Και δεν εστιάζω στο κομμάτι των γενεθλίων, όσο το να μοιραστείς τη χαρά σου με τους δικούς σου. Από την άλλη, δεν ξέρω μήπως τραβάει τίποτε ζόρια η μάνα σου και ξινίζει. Εσύ το γνωρίζεις αυτό.
Ξέρεις όμως τι; Εγώ σου εύχομαι να περνάς στο μέλλον πάντα τα γενέθλια σου με φίλους αγαπημένους, με πρόσωπα που έχεις επιλέξει να έχεις στη ζωή σου και να μην ξανασβήσεις ποτέ τα κεράκια μόνη σου. Να τα εκατοστήσεις!
Χρειάζεται θάρρος για να ομολογήσεις κάτι τέτοιο, έστω και ανώνυμα.
Pathetic είναι κάτι σούργελα που ποστάρουν ότι κερατώνουν και γενικά φέρονται άθλια στους/στις συντρόφους τους. Όχι αυτό που κάνεις εσύ.
Από μένα έχεις την κατανόηση μου. Ελπίζω τα επόμενα γενέθλια σου να είναι όπως τα επιθυμείς.
Κεράκια να σβήνεις μέχρι τα βαθιά γεράματα μαζί με ανθρώπους που αγαπάς και σ'αγαπάνε, εξομ.. Λυπάμαι που η μητέρα σου έχει τόσο μίζερη στάση απέναντι στη ζωή.