ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.12.2021 | 18:36

Νώθω πολύ άσχημα

Το τελευταίο διάστημα παραφέρομαι απέναντι στον σύζυγο μου,γιατί είμαι έγκυος τεσσάρων μηνών,και με έχει κουράσει με την υπερβολή και την υπερπροστατευτικότητα του.Εδώ και 5 μέρες,τον έχω στείλει να κοιμάται στο άλλο δωμάτιο,δέν τον θέλω δίπλα μου γιατί μουρμουρίζει συνέχεια σχετικά με το να προσέχω.Αυτές τις ημέρες έχω άδεια,είμαι μόνη μου και έχω ηρεμία,άν εξαιρέσουμε τα τηλέφωνα που μου κάνει για να δεί πώς είμαι.Σήμερα που γύρισε από τη δουλειά,και μόνο που με ρώτησε πώς είμαι,φόρτωσα.Τον άφησα να φάει,και μετά με έντονο τρόπο του είπα να φύγει,να πάει με τον φίλο του για καφέ,να πάει στους γονείς του,να πάει όπου θέλει αρκεί να μήν τον βλέπω για μερικές ώρες.Δέν μου είπε τίποτα και έφυγε,αλλά τώρα έχω τύψεις που του συμπεριφέρθηκα άσχημα.Ήθελα να ήξερα,έτσι συμπεριφέρονται όλοι οι υποψήφιοι μπαμπάδες; Μπορεί να το βλέπω λάθος,όμως αυτό που κάνει,δέν είναι φροντίδα και αγάπη για εμένα και το μωρό,αλλά κούραση και πρήξιμο.Εγώ περνάω τη διαδικασία,εγώ ξέρω την κατάσταση μου καλύτερα από τον καθένα,κσι εγώ θα το φέρω σε πέρας,κανείς άλλος.
21
 
 
 
 
σχόλια

Πως θα σου φαινοταν να μιλήσεις ανοικτά και αντί να θυμώνεις και να διώχνεις έναν άνθρωπος να του ζητήσεις τι θες ευγενικά και ευθέως.
Θες ηρεμία, φροντίδα αγάπη.. και μίλησέ του πως σε κάνει να νιώθεις και οτι σε αναστατώνει με αυτό κ με αυτό.
Μπορεί να μη ξέρει να φερθεί...
Πάντως με τον να διώχνεις τον άνθρωπο που θα είναι πατέρας των παιδιών σου ή το στηριγμά σου δεν είναι λυση...
Χρειάζεται να βρειτε ένα τρόπο επικοινωνίας κ συνεργασίας.
Δε γνωριζω πως είναι να είσαι έγκυος αλλά φαντάζομαι ότι χρειάζεσαι υποστήριξη και συμπαράσταση όπως κάθε άνθρωπος.
Τώρα αν εχεις άλλα συναισθήματα ίσως να σε βοηθούσε η ψυχολογική υποατηριξη από ένα ειδικό για να μπορέσεις να επικοινωνήσεις τα θέλω κ τις ανάγκες σου με υγιή τρόπο και να θέτεις τα όριά σου.

Καλή λευτερια!

Ωραία, ας γράψω και τα αναθεματισμένα τα αυτονόητα. Δεν υπάρχει λάθος στο τι μας αρέσει και στο τι δεν μας αρέσει. Προσωπικά δεν σε κρίνω για αυτό, αλλά για τον τρόπο σου. Ειλικρινά στο λέω μπορεί να έχω γαϊδουρινή υπομονή σε κάποια πράγματα, αλλά όχι σε τέτοια. Όχι σε τέτοια. ΜΙΑ φορά θα μου έλεγε ο σύντροφός μου να φύγω από το σπίτι, δεύτερη δεν θα είχε. Εννοείται ότι κι εγώ δεν θα ξεστόμιζα ποτέ μου κάτι ανάλογο (εκτός βέβαια και αν εννοούσα: για πάντα). Κάτι μου λέει ότι είναι πολύ μπόσικος ο δικός σου αλλοιώς ίσως κι εσύ μετρούσες τα λόγια σου λίγο περισσότερο. Λοιπόν, αν το εννοείς κυριολεκτικά ότι μουρμουρίζει ασταμάτητα, ένα θέμα το έχει και θα πρέπει να μάθει να το ελέγχει. Πέστου να μην σου τηλεφωνεί αφού ενοχλείσαι, κάντε μια συμφωνία τύπου να του στέλνεις ένα μήνυμα π.χ κάθε δυο ώρες ότι είσαι καλά. Συγγνώμη που δεν σου ευχήθηκα αλλά με έβγαλες από τα ρούχα μου και το ξέχασα. Κάθε καλό λοιπόν και ελπίζω στο μεταξύ να του ζήτησες μια ειλικρινή συγγώμη για την συμπεριφορά σου και να βρήκατε μια λύση που να ικανοποιεί και τους δυο.

Δε συμπεριφέρονται όλοι οι μπαμπάδες με αυτόν τον τρόπο (είτε υποψήφιοι είτε κατέχοντες τον τίτλο). Υπάρχουν μπαμπάδες που είναι εντελώς αδιάφοροι. Αναφέρομαι στο άλλο άκρο βέβαια.

Ωστόσο, καλό είναι να μην ακυρώνουμε το συναίσθημα του οποιοδήποτε. Από τη στιγμή που νιώθεις πίεση που σε προσέχει τόσο, θεωρώ πως δεν είναι τυχαίο. Καλό είναι να βρεθεί μία φόρμουλα ώστε να υπάρξει ισορροπία ανάμεσά σας.

Μπορεί κι εκείνος να ανησυχεί τόσο πολύ και να το εκφράζει με τέτοιο τρόπο που σε "πνίγει". Προσπάθησε να του (ξανά;) εξηγήσεις πώς νιώθεις και τι θα ήθελες από εκείνον. Μήπως καταλάβει ότι σε περίπτωση που χρειαστείς κάτι, θα το επικοινωνήσεις από μόνη σου μαζί του.

Είναι σημαντικά τα συναισθήματα και των δύο σας και κάπως πρέπει να γίνει η διαχείρισή τους.

"Το τελευταίο διάστημα παραφέρομαι απέναντι στον σύζυγο μου,γιατί είμαι έγκυος τεσσάρων μηνών" , η εγκυμοσύνη και οι ορμόνες είναι δύο κακες δικαιολογίες που χρησιμοποιούν πολλές γυναίκες για να δικαιολογήσουν την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. Μέχρι πότε νομίζεις ότι θα κάνει υπομονή ο άντρας σου; Δεν σκέφτεσαι ότι την επόμενη φορά που θα τον διώξεις από το σπίτι μπορεί να πάει στην αγκαλιά μιας άλλης γυναίκας; Δεν είναι δεδομένο ότι θα σ' αγαπάει και θα σε συγχωρεί πάντα.

Να αυτά δεν μπορώ. Ήδη σχολίασα αρνητικά την συμπεριφορά της και ό,τι γράφω το εννοώ. Αλλά αυτή την καραμέλα ότι θα γίνεται χαμός στο σπίτι και ο άλλος "θα πάει στην αγκαλιά άλλης γυναίκας"... Ότι δηλαδή πρέπει να μετράει τα λόγια της όχι επειδή αυτό είναι το ανθρώπινο, αλλά γιατί θα φοβηθεί το κέρατο. Ή μένουμε ή φεύγουμε,,όλα τα άλλα είναι του Νηπιαγωγείου και θανάσιμα βαρετά.

Επειδή τον διώχνει από το σπίτι και του λέει να πάει για καφέ με τους φίλους του ή στους γονείς του, δε σημαίνει ότι θα πάει εκεί. Υπάρχει το ενδεχόμενο να πάει για κέρατο την επόμενη φορά που θα τον διώξει. Λυπάμαι που το λέω αλλά έχει συμβεί σε μεγάλο ποσοστό γυναικών που βρίσκονται στη φάση της εγκυμοσύνης και ναι! πρέπει να μετράει τα λόγια της, γιατί ο άντρας της δεν είναι γονιός της που θα την συγχωρεί ο,τι και να κάνει.

Κοριτσι μου, καταλαβαινω πως η εγκυμοσυνη ειναι μια περιοδος με πολλα σκαμπανεβασματα στην ψυχολογια μιας γυναικας λογω ορμονων. Ας μην ξεχναμε ποσες γυναικες μετα τον τοκετο παθαινουν επιλοχειο καταθλιψη, επιλοχειο ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη και αλλα πολλα εξαιτιας των ορμονων τους (απλη αναφορα κανω, δεν ειμαι ειδικος). Βεβαια δεν γνωριζω αν ησουν ετσι και πριν την εγκυμοσυνη. Αυτο μονο εσυ μπορεις να το απαντησεις. Προσπαθησε να κανεις υπομονη, ο αντρας σου εχει αγχωθει με την ολη φαση και του βγαινει αυτη η υπερπροστασια. Ελπιζω να ειναι κατι παροδικο.

Ο τυπος μοιαζει να μην
νοιαζεται για εσενα αλλα για το παιδι του που εχεις στην κοιλια σου.
Τραγικος διοτι του μιλησες και σε εγραψε.
Ειναι τερμα εκνευριστικος και σε καταλαβαινω απολυτα.
Ευχομαι υγεια στο μωρακι σου και σε εσενα, με το καλο!!

Καλύτερα να αναρωτηθείς αν συμπεριφέρονται έτσι όλες οι υποψήφιες μαμάδες.

Στη θέση του θα έφευγα για μερικά χρόνια αντί για "μερικές ώρες". Προς τι η τσιγγουνιά;

Δεν αντέχω άλλο τη δικαιολογία με τις ορμόνες.
Τρώει η άλλη ένα ταψί ολόκληρο κ χρησιμοποιεί ως δικαιολογία τον θυρεοειδή. Έχει η άλλη τα ψυχολογικά της και επιρρίπτει την ευθύνη στην εγκυμοσύνη και πάει λέγοντας. ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

Και οι δύο είστε υπερβολικοί. Είναι λογικό όμως να φοβάται και να τον πιάνει πανικός. Είναι κάτι που μάλλον του είναι δύσκολο να διαχειριστεί. Δεν το κάνει για να σου σπάσει τα νεύρα οπότε κι εσύ ας είσαι λίγο πιο επιεικής. Δεν είναι καθόλου ωραίο να λες σε κάποιον να φύγει απο το σπίτι που μένει γιατί δεν μπορείς να τον βλέπεις. Μπορεί να μην είχε καμία όρεξη να πάει βόλτα και τον ανάάγκασες. Είναι πολύ άσχημο. Όταν γεννηθεί το μωρό τα ίδια θα κάνετε που θα είναι και πιο δύσκολα. Όταν πιέζετε ο ένας καλό είναι να χαλαρώνει ο άλλος για να υπάρχει ισορροπία.

Θα το ξαναπώ.
Με τίποτα δεν είσαστε ευχαριστημένες μερικές. Με τίποτα όμως. Ενδιαφέρονται οι σύντροφοι σας, σας πνίγουν. Αδιαφορούν, πέφτετε στα πατώματα. Τραγικό πραγματικά.. Θα ήθελα να σε δικαιολογήσω λόγω ορμονών πιθανών, αλλά δεν μπορώ..

Αυτό με τις ορμόνες στην εγκυμοσύνη ισχύει, γίνεσαι άλλος άνθρωπος κυριολεκτικά. Οχι όλες, πάντως αρκετές και με συμπτώματα πιο "βαριά" από αυτά που πιθανόν έχει η εξ. Λίγη κατανόηση λοιπόν, δεν είναι πλάκα.
Από την πλήρη αδιαφορία μέχρι το ενδιαφέρον σε βαθμό ασφυξίας, υπάρχει και η μέση οδός κάτι που νομίζω είναι και το πιο υγιές, όλοι μας αυτό αναζητάμε, τώρα το ότι είναι δύσκολο να βρεθεί και οι περισσότεροι πιάνουν τα 2 άκρα είναι άλλο θέμα. Όλα πάντως θέλουν ένα μέτρο.

Scroll to top icon