Που υπάρχουν όλα αυτά μωρέ? Σε ένα πλασματικό σενάριο ίσως. Τώρα η κάθε ΜΚΟ θέλει να τα τσεπώνει.
Προτιμώ να δώσω ο ίδιος χρήματα/τρόφιμα/ρούχα σε κάποιον που έχει ανάγκη παρά να τα δώσω μέσω κάποιας φιλανθρωπικής οργάνωσης.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Που υπάρχουν όλα αυτά μωρέ? Σε ένα πλασματικό σενάριο ίσως. Τώρα η κάθε ΜΚΟ θέλει να τα τσεπώνει.
Προτιμώ να δώσω ο ίδιος χρήματα/τρόφιμα/ρούχα σε κάποιον που έχει ανάγκη παρά να τα δώσω μέσω κάποιας φιλανθρωπικής οργάνωσης.
Πολύ καλή ιδέα, πράγματι! Αυτό θα ήταν και μια καλή απάντηση στην 23χρονη κοπέλα, η οποία πρόσφατα δημοσίευσε το ερώτημα αν γίνεται να βρει κύκλους για συναναστροφή μέσω social media. Είναι κιόλας πολύ καλύτερη λύση, γιατί ο εθελοντισμός και τα λοιπά δρώμενα θα σε κάνουν να πας ανεξάρτητα από το αν πάνε άλλοι, δηλ. δεν είναι μάζωξη φίλων για καφέ, όπου ο ένας ακυρώνει και χαλάει το σχέδιο. Είναι κάτι, στο οποίο εσύ προσωπικά βλέπεις νόημα σε αυτό για να συμμετάσχεις και παράλληλα έχεις πιθανότητες να ταιριάξεις με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, μιας και έχουν παρόμοια νοοτροπία για να βρίσκονται εκεί.
Πείτε με κυνική αλλά δεν πιστεύω στον εθελοντισμό. Ίσως γιατί προσωπικά όταν καταναλωνω ενέργεια και χρόνο, θέλω αυτό να έχει και κάποιο οικονομικό αντίκρυσμα.
Γνωριμίες μπορείς να κάνεις με διάφορους άλλους τρόπους, πχ με χομπυ, με παρακολούθηση σεμιναρίων, εγγραφή σε διάφορες ομάδες κ. λ. Π.
Και θα συμφωνήσω με το παραπάνω σχόλιο, ο εθελοντισμός δεν είναι πάντα τόσο αθώος όσο φαίνεται.