ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απόλυτα λογικά τα ερωτήματά σου. Εκ των πραγμάτων δε ζεις έτσι ούτε κάνεις έτσι οικογένεια όχι. Προφανώς όσοι τα βγάζουν πέρα είναι με γονικές παροχές σπιτιών ή σύνταξη γονέων. Όσοι δεν έχουν γονείς με σύνταξη ή σπίτι απλά τους τρώει η μαρμαγκουλα!

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να οργανωθείς για να καλύψεις τον χαμένο χρόνο και την έλλειψη εμπειρίας όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ο καθένας πορεύεται όπως μπορεί στην Ελλάδα με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Δυστυχώς τα χειρότερα δεν πέρασαν, γιατί η οικονομική κρίση άρχισε να εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες και έπονται δύσκολες καταστάσεις.

Σου απαντώ απλά, λιτά και απέριττα.

1) Δεν τα βγάζουν πέρα, λες βλακείες
2) Τα ρούχα/παπούτσια είναι πολύ φθηνά πλέον όπως και φαγητό υπάρχει φθηνό
3)Δεν επιβιώνουν οι μικρές επιχειρήσεις και σχεδόν όλες χρωστάνε, λες βλακείες
4)Δεν ζει η πλειοψηφία σε αξιοπρεπή διαμερίσματα/σπίτια, χιλιάδες και χιλιάδες ενοικιαστές χρωστάνε, λες βλακείες

Καλησπέρα,
θα απαντήσω στο 1 και στο τρία.Κράτα σημειώσεις,
Ο μέσος μισθός δεν είναι 600ευρώ αλλά κοντά στα 1150.Προφανώς και αναφέρεσαι στο βασικό μισθό - ανειδίκευτου που είναι στα 663.Επομένως θα πρέπει να ξαναθέσεις το ερώτημα σου..
Το περιθώριο κέρδους δεν είναι χαμηλό σε καμία περίπτωση.Απορώ από που βγάζετε τα συμπεράσματα.Απ'ότι αντιλαμβάνομαι άλλο εννοείς και άλλο γράφεις.

Εγώ είμαι Νεομουδανιώτισσα κληρονόμος, εξ ου και η χλίδα μου. :-D Μακάρι να μπορούσα να σου απαντήσω σοβαρά, θέτεις καίριους προβληματισμούς. Γιατί εγώ στο εξωτερικό που μένω, βλέπω 35χρονους συμπατριώτες μια χαρά χωρίς τύψεις να επιστρέφουν μπούμερανγκ στο πατρικό τους επειδή δεν τους αρέσει η ντόπια κουζίνα και το κλίμα ξέρω 'γω αλλά δεν έχουν στρωμένη δουλειά πίσω στην Ελλάδα, αλλά και να βρουν δουλειά, δεν θα μπορέσουν να ζήσουν ανεξάρτητα. Σα να μην τους καίγεται καρφί που θα τους ταΐζουν οι γονείς τους μέχρι να συγχωρεθούν.

Σιγά που παίρνουν 600 ευρώ μισθό. Τόσα παίρνουν μόνο όσοι δεν έχουν προϋπηρεσία εγώ μια χαρά κόσμο ξέρω που παίρνει 2000 μισθο

Η αλήθεια είναι ότι το είχα και εγώ απορία, μιας και είμαι ξένη και, παρά τα αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, οι δικοί μου δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία (πχ. δεν έχουμε αγοράσει κανένα ακίνητο). Μέχρι πριν λίγο καιρό το είχα για δεδομένο ότι όσοι έχουν ρίζες στον τόπο που μεγαλώνουν, έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια, γιατί υπάρχει ένα ευρύτερο δίκτυο στήριξης (οικογένεια εξ αίματος και εξ αγχιστείας, γνωριμίες βασισμένες σε αλληλοεξυπηρετήσεις κ.ά.), στο οποίο βρίσκονται κάποιοι που είναι οικονομικά πιο ευνοημένοι. Δεν θέλω να υπονοήσω ότι όλοι οι ντόπιοι έχουν πολυτελή διαμερίσματα και μέσο σε δουλειές, σε καμία περίπτωση. Απλώς η εικόνα της άνεσης που βλέπω στο άμεσο περιβάλλον μου με ντόπιους συνομήλικες ή λίγο μεγαλύτερούς μου (παιδιά που δεν αγχώνονται να βρουν δουλειά, κι ωστόσο μπορούν να βγαίνουν κάθε μέρα, ενώ κάποιοι σπουδάζουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, χωρίς σχέδιο να φύγουν στο εξωτερικό, παρά την απουσία προοπτικών απασχόλησης στην Ελλάδα) διαφέρει δραματικά από τακτικές εξομολογήσεις που τυχαίνει να διαβάζω εδώ στη Lifo για ανθρώπους πάσης ηλικίας που αγωνιούν να βρουν έστω και μερική απασχόληση για να ενισχύσουν τους γονείς τους ή ν' αποκτήσουν οι ίδιοι την κατάλληλη οικονομική άνεση να πραγματώσουν τα σχέδιά τους και να δημιουργήσουν οικογένεια. Γι' αυτό κι έπαψα να πιστεύω πια ότι οι ντόπιοι βρίσκονται απαραίτητα εκ των προτέρων σε ασφαλέστερη οικονομική κατάσταση απ' ότι αυτοί που ήρθαν κάποτε μετανάστες και ξεκίνησαν απ' το μηδέν. Πόσοι χρεωκόπησαν, πόσοι πούλησαν σπίτια κι έφυγαν για εργασία στο εξωτερικό, πόσοι ταλαιπωρούνται που δεν μπορούν να φύγουν επειδή έχουν τους γονείς τους άρρωστους εδώ, μα δεν βρίσκουν και δουλειά με επαρκή μισθό για να μπορούν να ζουν χωρίς να βασίζονται στα "έτοιμα." Αρχίζω να πιστεύω κιόλας ότι εμείς οι ξένοι καταλήξαμε σε πιο προνομιακή θέση: πέρα από την επιλογή να επιστρέψουμε στις πατρίδες μας (τα δεδομένα μπορούν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο από τότε που φύγαμε και, άλλωστε, δεν είχαμε έρθει ως πρόσφυγες από βομβαρδισμένα τοπία) δεν έχουμε να χάσουμε κάτι αν μαζέψουμε ξανά τα πράγματά μας και πάμε σε άλλη χώρα (ξένοι ήμαστε εδώ, ξένοι θα βρεθούμε κι αλλού). Εξάλλου, δεν μας χρωστά κάτι το ελληνικό κράτος ηθικά, του είμαστε ήδη ευγνώμονες για όσα λάβαμε μεγαλώνοντας εδώ, ενώ μάθαμε και το "όπου γη και πατρίς." Αλλά τι γίνεται με όσους πρέπει ν' αφήσουν τη ζωή τους και τις ρίζες τους πίσω τους, γιατί η ίδια τους η πατρίδα αδυνατεί να τους προσφέρει όσα θα δικαιούνταν τα παιδιά της; Όσο για εκείνους που ακόμα επιβιώνουν τα μέγιστα παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες σε κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, υποθέτω ότι μπορεί κάποτε να έκαναν καλές επενδύσεις ή να αγόρασαν ακίνητα που ενοικιάζουν τώρα, οπότε μπορούν να παραμένουν σε μια σχετική οικονομική ασφάλεια. Το ερώτημα βρίσκεται στο για πόσο καιρό. Αν δεν υπάρξει ανάπτυξη της κρατικής ευημερίας, τότε κάλλιστα μπορεί να επέλθει η κατάσταση όπου το 1% του πληθυσμού της χώρας κυκλοφορεί με πολυτελή αυτοκίνητα και το υπόλοιπο τρώει από τα σκουπίδια. Μια δυστοπική υπερβολή για την ανισότητα μεν, αλλά ήθελα να μοιραστώ κι εγώ τις σκέψεις μου και τους φόβους μου σχετικά με την κατάσταση που περιγράφετε.

Οι απαντησεις μου.. 1) 600 επι 2 μας κανει 1200 βαλε καποια επιδοματα παιδιων μια και ειπες για οικογενειες , προσθεσε και την βοηθεια των παπουδογιαγιαδων . Τωρα αφαιρεσε ενφια, εφορια, κανεναν λογαριασμο νερου που μπορουν να μεινουν για λιγο απληρωτα και κανε λογαριασμο. 2) στοκατζιδικα και κινεζικα 3) Το περιθωριο κερδους στο εμποριο δεν ειναι καθολου χαμηλο επιτρεψε μου να το ξερω απο 1ο χερι 4) τα σπιτια ειναι απο γονικες παροχες . Παντως επειδη ειμαστε λιγο του οτι φαινεται, τα σπιτια μενουν χωρις θερμανση. Επισης οι περισσοτεροι μενουν χωρις δικες τους οικογενειες στο σπιτι με τους γονεις κι ετσι αποφευγουν τα πολλα εξοδα.

Άχ ναί! Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου να ασκήσεις επιτέλους το επάγγελμα σου,γιατί θα σε φάνε οι απορίες στο τέλος.

Δεν θα ασκήσω κριτική για το γεγονός ότι είσαι είσαι άεργος διότι είναι δικαίωμα σου.
Κακά τα ψέματα ποιός δεν θα ήθελε να έχει ένα παθητικό εισόδημα και να μην χρειαστεί να δουλέψει.

Σχετικά με τα ερωτήματα σου, θεωρώ πως η κάθε οικογένεια τα βγάζει πέρα όπως μπορεί. Είτε με τρελή οικονομία, είτε με βοήθεια από τα πεθερικά κλπ. Άσχετα με το τι δείχνει παραέξω. Το είναι και το φαίνεσθαι του Έλληνα καλά κρατεί.

Υπάρχει και η άλλη περίπτωση, να έχουνε λεφτά αλλά να μην το δείχνουν.

Η χώρα της λαμογιάς είμαστε. Δεν υπάρχει σωτηρία.

Φίλε μου δεν ξέρω πού τα βλέπεις όλα αυτά αλλά δεν είναι όλοι έτσι, δεν ξέρω καν αν είναι πλειοψηφία. Δεν ξέρω πολύ κόσμο να ζει αυτόνομα με 600 ευρώ, στην καλύτερη συγκατοικούν ή τους βοηθούν οι γονείς τους. Με τα ενοίκια στο Θεό και τους μισθούς στον πάτο, πρέπει να είναι κανείς πάρα πολύ τυχερός για να τα βγάζει πέρα εντελώς μόνος του. Για οικογένεια δεν το συζητώ, δεν το σκέφτεσαι καν (ή θα παίξει πάλι βοήθεια από γονείς). Τυχεροί όσοι έχουν ένα πατρικό τουλάχιστον, από εκεί προκύπτουν τα σπίτια. Το "καλοταϊσμένοι" δεν ξέρω πώς το κρίνεις, θα το αφήσω στην άκρη.

Το ερώτημα είναι πώς θα φύγουμε από τα 600 ευρώ χωρίς να αλλάξουμε προσανατολισμό. Άν η δουλειά σου χρειάζεται χρόνο για να αρχίσει να δίνει μεγαλύτερες απολαβές, θα πρέπει να κάνεις υπομονή μέχρι να αποκτήσεις εμπειρία και να πάρεις τα πάνω σου. Διαφορετικά, welcome on board. Έχει γίνει πολύ δύσκολη η κατάσταση.