δεν θ συμφιλιωθείς ποτέ συναισθηματικά μ τ γεγονός πως σ έχουν γραμμένη, αλλά θ το δεχτείς κ πας παρακάτω μ στόχο ν φύγεις μακριά κ ν είσαι αυτόνομη Το γιατί θ σ τρώει πάντα (απλά πατριαρχεία), αλλά στο γιατί μην ψάχνεις απάντηση, ούτε ν μπεις σ σύγκριση μ τον αδελφό (τ μέλλον θ δείξει την πορεία του) Καλή τύχη
28.1.2022 | 18:28
Ζηλεύω λιγάκι τον μικρό μου αδελφο
Είμαι 21, ζω με τους γονείς μου και εχω παρατηρήσει πως ο ο μικρός μου αδελφός (15 ετών) έχει σπαταλησει υπερογκα πόσα πάνω σε πράγματα της αρεσκείας του (κυρίως τεχνολογικά)με την μητέρα μου ισχυριζομενη πως τα μαζεύει καιρό και πως δεν έχει συνδράμει καθόλου οικονομικά σε αυτό.
Για παράδειγμα πριν 1 χρόνο πήρε ένα από τα πιο πρόσφατα iPhone που κυκλοφόρουσαν στην αγορά μέτα ακολούθησαν αυτά τα wireless ακουστικά ωτοασπίδες, και άλλα πολλά που οι τιμές αγγίζουν και 4ψηφιο. Σαν κάποια που δουλεύε ένα 6ωρο για 5 ευρω πριν πανδημίας, για να φέρω ένα εισόδημα στο τραπέζι και σπούδαζα ταυτόχρονα με εξοργιζει. Γιατί οταν ζητούσα στο λύκειο ένα pc για να κάνω τις εργασίες Παντα αυτό που άκουγα ήταν "τραβά να δουλέψεις", μαζί με το πόσο θράσος έχω να τους επιβαρύνω οικονομικά ετσι.
Θυμάμαι ήταν να κάνω μια επέμβαση ρουτίνας μικρότερη και είχε γίνει της τρελής στο σπίτι για το αν θα την κάνω σε ιδιωτικό ή δημόσιο νοσοκομείο . Και τώρα υποτίθεται πως ο αδελφός μου 15 χρόνων μάζεψε 700 ευρώ σε ένα εξάμηνο για να πάρει κάρτα γραφικών... (αποκλείουμε το γεγονός να τα έχει αρπάξει από κάπου)
Τουλάχιστον μπορεί να πουν πως από πάντα του είχαν περισσότερη αδυναμία. Απεχθάνομαι το δούλεμα.
9
