Αναρωτιέται η οικογένεια μου γιατί έγινα έτσι όπως έγινα και δεν είμαι "νορμάλ" άτομο σαν όλους τους άλλους... (Είμαι κοπέλα 25)
Αναρωτιούνται λοιπόν γιατί δεν έχω φίλους και παρέες στην ηλικία μου? Αφού, δεν με άφηναν ποτέ να βγαίνω έξω με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ακολουθήσω τις παρέες και όλα τα παιδιά τα κοίταζαν καχύποπτα και έλεγαν πως θα με μπλέξουν...
Αναρωτιούνται γιατί δεν έχω κίνητρο να κάνω δραστηριότητες? Αφού ότι δραστηριότητα ήθελα να πάω από μικρή, συγκεκριμένα λάτιν χορό, ενόργανη, ζωγραφική, κολύμβηση δεν με άφησαν ποτέ να πάω γιατί φοβόντουσαν! Ούτε κατασκήνωση το καλοκαίρι δεν με άφηναν να πάω...
Αναρωτιούνται γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου και γιατί δεν κάνω κάτι για να καλυτέρευσω την εξωτερική μου εμφάνιση? Αφού οι ίδιοι με μείωναν συνεχώς, ποτέ δεν πίστεψαν σε εμένα και έχω πολλά τραύματα από αυτά που δεν με άφησαν να κάνω για εμένα αλλά και την εμφάνιση μου...
Αναρωτιούνται πώς γίνεται να τους λέω ψέματα? Αφού οι ίδιοι τους, ακόμα και στην εφηβεία μου, μου έλεγαν εκατό ψέματα την ημέρα, κάθε μέρα και εξαφάνιζαν και προσωπικά μου αντικείμενα...
Αναρωτιούνται γιατί δεν έχω νορμάλ ερωτική ζωή? Αφού μου απαγόρευαν να έχω σχέσεις και το να έχεις νεανικό φλερτ για αυτούς σήμαινε η συντέλεια του κόσμου!
Αναρωτιούνται γιατί μενω μακριά τους και μακριά από εκεί που μεγάλωσα? Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι θέλω να ξεχάσω όσα άσχημα πέρασα...
Αναρωτιούνται γιατί δεν θέλω να κάνω ποτέ οικογένεια??? Σωπαίνω....
Υστερόγραφο προς όλους τους γονείς: Κάποτε ήσασταν και εσείς παιδιά και έφηβοι, μπείτε στην θέση των παιδιών σας, κάθε μέρα και μην τους κάνετε την ζωή δύσκολη...