ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα παίδες , Διαβάζω 150 χρόνια τη στήλη και πρώτη φορά σας χρειάζομαι . Με λίγα λόγια είμαι στα 30 και παιδί χωρισμένων γονιών από τα 12. . Η μαμά είναι μια εξαιρετική τυπισσα στα 56 της πλέον με τρομερή διάθεση για ζωή . Πέρασε δύσκολα και από 40 κύματα για να σταθεί στα πόδια της και να με αναθρέψει . Εγώ ζω με το σύντροφο μου Και εδώ ξεκινάει το πρόβλημα . Εκείνη ζει μόνη. Ενώ πριν κάποια χρόνια έκανε προσπάθειες για κάποιο δεσμό αποδείχθηκαν όλοι εντελώς ακατάλληλοι . Γενικά προφανώς και τα standards σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι τρομερά ωστόσο δεν πληρούσαν ούτε τα βασικά . Εγώ λοιπόν αναλαμβάνω μεγάλο κομμάτι από τις εξόδους και τις δραστηριότητες της χωρίς να σημαίνει ότι που και που δεν το απολαμβάνω . Ρε παίδες όμως μεγαλώνει . Μεγαλώνει και δεν έχει έναν άνθρωπο . Μπορείτε κάπως να βοηθήσετε ; Μια δραστηριότητα , ένα σάιτ , έναν μαγικό τρόπο να βρει ένα φίλο για αρχή και γιατί όχι και σύντροφο . Την σκέφτομαι σπίτι μόνη και ραγίζει η καρδιά μου . Η ίδια νιώθει ότι μου γίνεται βάρος ενώ δεν ισχύει αλλά καταλαβαίνετε … δεν είμαστε ίσα και όμοια με την ύπαρξη ενός άντρα στη ζωή της. Και εμφανίσιμη είναι και κοινωνική . Αλλά η τόση μοναξιά θεωρώ σε κάνει και παράξενο όσο περνάνε τα χρόνια . . Ρίξτε ιδέες γιατί εγώ στέρεψα . Τα χόμπι κλπ δεν πολύ βοηθούν γιατί για να πάει θέλει παρέα την οποία δεν πολύ έχει και εγώ γίνομαι ήδη χίλια κομμάτια . Κρίμα να μαραζώνει το κορίτσι μου . Χελππππ